„Godina 2015. postala je odlučujuća i u velikoj meri čak prelomna za rešavanje niza najvećih problema Bliskog istoka. Ono što se činilo kao haos i metež zapravo je iskristalisalo stavove ključnih igrača“, piše analitičar.
On navodi da, bez obzira na značajnu vojnu moć SAD u regionu, Vašington ne koristi svoju snaga i „ponaša se kao da ima mnogo manje vlasti i uticaja u regionu nego što ima ili bi zaista mogao da ima“.
Ruski lider je proteklih nekoliko godina pažljivo pratio ponašanje Vašingtona, proveravajući stepen njegove odlučnosti, analizirajući okolnosti na međunarodnoj sceni, pre svega jačanje uticaja Irana, Hezbolaha i iračkih šiita u Siriji, piše analitičar.
On navodi da su ne tako davno u medijima počele da se pojavljuju izjave američkih činovnika, prema kojima se delovanje Rusije u Siriji može nazvati prilično uspešnim.
Prema mišljenju autora teksta, reakcija SAD na rusku kampanju ispostavila se kao „mlaka i nesadržajna“.
Kao glavnu prednost Rusije nad SAD analitičar vidi spremnost te zemlje da deluje u skladu sa sopstvenim interesima, dok Vašington nije spreman da utiče na konačan ishod situacije radi postizanja svojih ciljeva.
I novoj administraciji Sjedinjenih Američkih Država biće krajnje teško da ublaži ili da potpuno ispravi utisak da su SAD svesno izgubile svoj uticaj na Bliskom istoku, smatra analitičar.
