Za napade u Siriji, kako navodi list, Rusija koristi avione koji nikada ranije nisu testirani u borbi, uključujući i Suhoj Su-34 „strajkfajter“, koji NATO naziva „vođom napada“, kao i brodove koji ispaljuju krstareće rakete na 900 kilometara udaljenosti, koje, prema nekim analitičarima, prevazilaze američki ekvivalent u tehnološkim sposobnostima.
Ruski avioni su podrška sirijskim kopnenim trupama koje svakodnevno napreduju u oslobađanju područja pod Islamskom državom, a kako navodi list, možda uskoro podrže i iransku ofanzivu koja se vrši u severnoj provinciji Alepu.
Ova koordinacija oslikava ono što su američki zvaničnici opisali kao višemesečno precizno planiranje prve ruske vojne kampanje van bivših sovjetskih granica od raspada Sovjetskog Saveza.
Bilo kako bilo, operacija odražava ono što zvaničnici i analitičari opisuju kao modernizaciju koja je bila u toku u Rusiji već nekoliko godina, uprkos lošijem budžetu države u poslednje vreme. I to je, baš kao i intervencija Rusije u susednoj Ukrajini, izazvalo paljenje alarma na Zapadu.
