Međunarodni tim naučnika sa Severoistočnog saveznog Univerziteta (Rusija), SOOAM fondacije za biotehnološka istraživanja (Južna Koreja) i Genomskog instituta u Pekingu (Kina) tek treba da otkriju najvažniji element za kloniranje: žive ćelije.
Potom bi te ćelije uneli u životinjski genom.
Zato su trenutno u potrazi za najmanje oštećenim fragmentima DNK, a posebno najvažnijim nuklearnim DNK, da bi stvorili genom koji „radi“.
Molekularni biolozi bi onda mogli da otpočnu težak zadatak, da pokušaju da uzgajaju klice iz ćelija dugodlakog mamuta.
Nakon toga, započeće zamenu segmenta slonovskog DNK sa sintetizovanim segmentima DNK dugodlakog mamuta, sve dok se genom ćelije ne poklopi sa funkcionalnim mamutovim genomom.
Naučnici bi onda spojili te žive ćelija u embrion slona.
Slonica bi potom bila oplođena nastalim embrionom i na kraju bi rodila pravog dugodlakog mamuta.
U martu 2015. godine tim američkih naučnika najavio je veliki napredak ka „oživljavanju“ dugodlakog mamuta u život, nakon ubacivanja 14 gena izumrle životinje u DNK slona.
U okviru tog istraživanja, naučnici su analizirali DNK mamuta sačuvanih na Arktiku kako bi razotkrili njegovu strukturu, a zatim su koristili rezultate za reprodukciju tačne kopije 14 gena mamuta. Oni su integrisani u genom slona, gde su funkcionisali kao normalan DNK.
Džordž Čarč, profesor genetike na Univerzitetu Harvard, koristio je ovu novu tehniku poznatu kao CRISP koja omogućava naučnicima da naprave precizne izmene u DNK, zamenjujući delove DNK slona sa genima mamuta.
