Izbor Baraka Obame na čelo države nije ništa promenio. Nove stranice se ispisuju u dugoj istoriji rasnog nasilja u SAD.
Ubistvo u Čarlstonu
Belac Dilan Ruf (21) ubio je 17. juna devet osoba u crkvi u Čarlstonu, u Južnoj Karolini. Verski predstavnici u ovom gradu nazvali su zločin rasističkim. Metodistička crkva u kojoj se dogodio masakr jedna je od najstarijih i najvažnijih crnačkih crkava u SAD, simbol borbe za ljudska prava. Pastor crkve, koji je ubijen u napadu, deo je ove tradicije. Pred smrt se zalagao za donošenje zakona po kom bi policajci bili obavezni da nose kamere na uniformama.
Demonstracije u Baltimoru 2015.
Hiljade ljudi je zahtevalo pravdu na ulicama Baltimora nakon što je šest policajaca optuženo za smrt Afroamerikanca Fredija Greja (25) koji je umro 19. aprila u policijskom pritvoru od teških povreda kičme. Njegova smrt je izazvala provalu nasilja i pljački na ulicama Baltimora. Ranjeno je petnaest policajaca i uhapšeno desetine ljudi, što je bio povod za uvođenja policijskog časa. U pomoć je prizvano više hiljada pripadnika Nacionalne garde koji su povučeni nedelju dana kasnije.
Neredi u Fergusonu 2014.
Ubistvo crnog tinejdžera Majkla Brauna izazvalo je prošlog leta nerede u Fergusonu, u državi Misuri. Na njega je pucao beli policajac, Daren Vilson (28). Ubistvo je pokrenulo talas demonstracija koje su se pretvorile u žestoke okršaje sa policijom. Policijske snage su optužene za prekomernu upotrebu sile i korišćenje vojnih taktika i opreme u razbijanju demonstracija. Policajac koji je ubio tinejdžera u martu je oslobođen optužbi za kršenje građanskih prava, nakon što je presuđeno da je pucao u samoodbrani.
Marš miliona u Vašingtonu 1995.
Stotine hiljada Afroamerikanaca se okupilo u Vašingtonu u oktobru 1995. godine na jednim od najvećih demonstracija u glavnom gradu SAD sa ciljem da se privuče pažnja na položaj crnaca u američkom društvu. Marš miliona je održan u jeku „rata protiv droge“ u kome su na meti bili Afroamerikanci. Neproporcionalno veliki broj crnaca u odnosu na belce je završio u zatvoru. Do 2000. godine, više Afroamerikanaca je bilo u zatvoru nego u srednjoj školi.
Neredi u Los Anđelesu 1992.
Žestoki neredi su izbili u Los Anđelesu nakon brutalnog prebijanja Rodnija Kinga, crnca koga je policijska patrola zaustavila na auto-putu zbog prekoračenja brzine. Snimak scene u kojoj ga policajci izvlače iz kola i tuku obišao je svet i izazvao bes Afroamerikanaca koji su izašli na ulice kalifornijskog grada buneći se protiv rasne diskriminacije i policijskog maltretiranja. Četiri policajca su na suđenju oslobođeni optužbi, što je dovelo do novih demonstracija u kojima je poginulo 55 osoba, oko 2.300 ranjeno, a više od hiljadu kuća je spaljeno.
Protesti u Alabami 1965.
Građanski protesti u Alabami na jugu SAD, koji su ugušeni u krvi u martu 1965. godine, naterali su predsednika Lindona Džonsona da zatraži od Senata da donese Zakon o pravu glasa, koji je usvojen nekoliko meseci kasnije. Ovaj zakon je uklonio prepreke za crnce da glasaju, kao što je obaveza da donesu potvrdu o plaćenom porezu i prođu test znanja, zbog čega mnogi nisu izlazili na biračka mesta.
Marš na Vašington, 1963.
U proleće 1963. godine organizovani su mirni protesti protiv rasne segregacije u Birmingemu, u Alabami, koje je policija brutalno ugušila. Martin Luter King, jedan od vođa pokreta, završio je u zatvoru. Nekoliko meseci kasnije, na demonstracijama u Vašingtonu 28. avgusta 1963. godine, održao je čuveni govor „Ja imam san“ pred skupom od 250.000 ljudi koji su zahtevali ukidanje rasne segregacije i jednaka prava za crnce i belce. Već narednog meseca su na crkve u Alabami bačene bombe. Pripadnici Kju kluks klana su organizovali linčovanja crnaca i paljenje njihovih crkava kako bi sprečili proces integracije.
Roza Parks i bojkot autobusa u Montgomeriju 1955.
Borci za građanska prava na čelu sa Martinom Luterom Kingom organizovali su jednogodišnji bojkot autobusa u Montgomeriju, Alabama, nakon hapšenja Roze Parks koja je odbila da ustupi mesto belcu u skladu sa propisima koji su važili u to vreme. Učinak bojkota je bio dalekosežan jer su crnci predstavljali 70 odsto korisnika autobusa u ovoj državi na jugu SAD. King je uhapšen i osuđen, ali je Vrhovni sud naredne godine doneo odluku da segregaciju u autobusima proglasi neustavnom.
Zakoni Džima Kroua
Ovi zakoni koji su doneti između 1876. i 1965. ozakonili su segregaciju koja je bila na snazi u školama, na javnim mestima i u saobraćaju na jugu SAD. Vrhovni sud u Vašingtonu je 1896. godine usvojio doktrinu „odvojeni ali jednaki“ pred zakonom koja je ovu politiku učinila ustavnom.
Najviši sudski organ SAD je tek 1954. godine ukinuo segregaciju u javnim školama. Borba za građanska prava je dovela do ukidanja ostalih odredbi iz zakona Džima Kroua i donošenja Zakona o građanskim pravima 1964. i Zakona o pravu glasa iz 1965. kojima je ukinuta rasna segregacija.
