Liturgiji prisustvuje zamenik gradonačelnika Beograda Andrija Mladenović, članovi Gradskog veća, kao i brojni građani.
Posle liturgije centralnim gradskim ulicama krenuće litija tokom koje će biti održane tri molitve.
Litija će krenuti u 11.30 iz Ulice admirala Geprata i tada će zvoniti zvona u svim gradskim i prigradskim crkvama, a na njenom čelu biće Jerusalimski krst, barjak Grada Beograda i konjica.
Na barjaku od crvenog brokata je sa jedne strane ikona Vaznesenja Gospodnjeg i slovima od zlatnih niti natpis „Opština Grada Beograda 1938“, a sa druge strane ikona Svete Petke i poruka „Ko Krsno ime slavi — onom i pomaže“.
Sa leve i desne strane barjaka nose se dva mala krsta i dva mala zvona koja sve vreme neprekidno zvone, a iza njih ide žito Hrama i Grada Beograda, kao i kolač hrama i Grada.
U litiji će biti patrijarh srpski Irinej, episkopi, uprava Grada Beograda, studenti bogoslovije, pitomci Vojne akademije, i veliki broj građana.
Litija, koja predstavlja jednu od najstarijih tradicija Beograda, kretaće se od Admirala Geprata, preko Kneza Miloša i Kralja Milana do Terazija gde će kod Terazijske česme biti održana prva molitva za zdravlje Beograđana.
Posle molitve, litija će se kretati Knez Mihailovom i Pariskom do Sime Markovića gde će kod Saborne crkve biti održana druga molitva u kojoj se moli za poštedu od stradanja, mir i napredak.
Litija će odatle nastaviti Pop Lukinom, Brankovom, kroz Kraljice Natalije i Dobrinjsku do Admirala Geprata, gde će po povratku u Vaznesenjsku crkvu, ispred granitnog Krsta, biti održana treća molitva u spomen svih palih junaka Beograda.
Od kada je despot Stefan Lazarević 1403. dao Beogradu status prestonice, u čast obnove i napretka, grad je kao svoju slavu uzeo Vaznesenje Gospodnje — Spasovdan. Ta stara zavetna Slava simbolično ukazuje na uzdizanje — vaznesenje Grada iz pepela i neuništivu nadu i veru u budućnost.
Pod pritiskom mnogih neprijatelja i velikih društvenih promena, praznovanje gradske slave je povremeno prekidano, ali i obnavljano.
Praznik Vaznesenja Gospodnjeg — Spasovdan, jedan je od deset praznika posvećenih Hristu.
Vaznesenje spada u pokretne praznike — uvek pada u četvrtak, 40 dana posle Vaskrsa, a deset dana pre Duhova.
Po hrišćanskom učenju, posle Vaskrsenja, Hristos je boravio na zemlji sa učenicima 40 dana, javljajući im se, učeći ih i učvršćujući im veru posle Golgote i raspeća.
Inače, koliki su značaj Srbi pridavali navedenom prazniku, vidi se i po tome, što je Dušanov zakonik, obnarodovan na Spasovdan 1349. godine, a dopunjen takođe na Spasovdan, 1354. godine.
Na proslavi Spasovdana, 1939. godine, grad Beograd je odlikovan najvišim ratnim odlikovanjem — Karađorđevom zvezdom sa mačevima IV stepena.
Gradska slava nije slavljena od 1946. godine, a obnovljena je 1992. Skromnom litijom koju je oko crkve poveo patrijarha srpski gospodin Pavle, ponovo je Vaznesenje Gospodnje počelo da se slavi kao gradska Slava.
Tokom litije, od 11 do 14 sati, za saobraćaj će biti zatvarane deonice kojima ona prolazi.
