Reputacija Kine na svetskom tržištu oružja je počela da se stvara krajem 80-tih godina 20.veka. Tada su se lokalna kineska preduzeća prvi put susrela sa padom proizvodnje jer su se smanjile unutrašnje potrebe. Zbog ovih okolnosti, kineska preduzeća su počela da se bore za svoje mesto na svetskom tržištu.
Nekada bilo jeftino, više nema razloga
Cena radne snage u Kini je tada bila neverovatno niska, čak i po merilima zemalja u razvoju. Kina je tada imala prilično jednostavne sisteme masovne proizvodnje koji su bili stvoreni u periodu od 1950–1970. Zbog toga je dobila reputaciju zemlje koja može da trguje oružjem (ne)legalno i da isporučuje velike partije po niskim cenama.
Bez obzira na oštri pad kineskog izvoza oružja tokom 90-tih godina 20. veka, reputacija koju je do tada imala, ostala je. U međuvremenu su ekonomski i politički faktori, koji su podgrevali tu reputaciju, nestali.
Pre svega, nema više nikakvih posebnih razloga da kinesko oružje i dalje bude jeftino. Plate u kineskoj industriji brzo rastu. U određenim sektorima kineske odbrambene industrije, na primer u avijacionoj ili raketnoj industriji, plate su na nivou onih u istočnoj Evropi i nastavljaju da rastu.
Vojni budžet za istraživanja
Osim toga, kineska vojna industrija odavno ne zavisi od izvoza oružja.
Kineski vojni budžet dostiže 144 milijarde dolara i tek svega nešto manje od trećine se koristi za kupovinu serijske tehnike i naoružanja.
Veći deo budžeta se koristi za naučna istraživanja i razrade novih dostignuća. U poređenju sa ovim sumama vojni izvoz čini sasvim mali deo.
I konačno, kineski sistem kontrole izvoza postao je suštinski stroži. Sada svaka isporuka oružja mora proći kroz trostepeni sistem kontrole da bi se dobilo odobrenje.
Kineski izvoz oružja će u narednim godinama najverovatnije samo rasti. To će biti planski proces, tesno povezan sa rastom kineskog političkog i ekonomskog uticaja u raznim delovima sveta.
Izvoz oružja će ubuduće za Kinu biti instrument jačanja prestiža i uticaja (n)ove superdržave.
