https://lat.sputnikportal.rs/20240728/vise-od-1000-godina-hriscanstva-u-rusiji--kako-je-izbor-kneza-vladimira-promenio-sudbinu-zemlje-1175322526.html
Više od 1000 godina hrišćanstva u Rusiji – kako je izbor kneza Vladimira promenio sudbinu zemlje
Više od 1000 godina hrišćanstva u Rusiji – kako je izbor kneza Vladimira promenio sudbinu zemlje
Sputnik Srbija
Svake godine 28. jula obeležava se Dan krštenja Rusije, dan sećanja ustanovljen u Rusiji u čast važnog istorijskog događaja, koji je imao značajan uticaj na... 28.07.2024, Sputnik Srbija
2024-07-28T19:30+0200
2024-07-28T19:30+0200
2024-07-28T19:30+0200
rusija
rusija
rusija – društvo
vera
hrišćanstvo
knez vladimir
vizantija
krštenje
https://cdn1.img.sputnikportal.rs/img/111718/24/1117182410_0:151:3107:1898_1920x0_80_0_0_6c019cf95e1cc95a9d44128e8d3095ea.jpg
Krštenje Rusije je, bez preuveličavanja, jedan od najvažnijih događaja u ruskoj istoriji. Primanje hrišćanstva kao državne religije umnogome je uticalo na razvoj države. Može se samo nagađati kako bi izgledala Rusija da je Vladimir Veliki odabrao drugu veru. Zvanično je veliki knez preveo ruski narod u hrišćanstvo 28. jula 988. godine. Ali, nisu svi istoričari saglasni sa tim.Najmasovnije krštenje u RusijiVeliki knez nije bio prvi koji je primio hrišćansku veru. Prva se krstila prema vizantijskim običajima kneginja Olga još 957. godine, dok se pojedinačni slučajevi krštenja ljudi beleže još mnogo pre dolaska Vladimira na presto.Istoričari smatraju da je prvo masovno krštenje sproveo 867. godine patrijarh Fotije.Test vereU „Povesti minulih leta“ ima priča o tome kako je Vladimir izveo test vere. Dolazili su mu misionari iz raznih krajeva sveta i govorili o suštini svojih religija: islamu, judaizmu i drugim. Podsticali su kneza da prihvati njihovu veru. Vladimir ih je slušao i postavljao pitanja, pokušavajući da razume koju veru da izabere.Otpor hrišćanstvuNeki istoričari smatraju da je tokom Krštenja Rusije poginulo oko 9 miliona istočnih Slovena, koji nisu želeli da prime hrišćanstvo. Ali, dosta istoričara se ne slaže sa tim. Prema njihovom mišljenju, to je apsurdno, jer čak i Batijeva invazija odnela je mnogo manje života, a razmere njegovog razaranja bile su neverovatne za srednjovekovnu Rusiju. Žrtava je, nesumnjivo, bilo, ali ne u tako velikom broju.Krštenje Rusije odvijalo se tokom veoma mnogo godina. Nakon Kijeva, hrišćanstvo su primili i drugi gradovi: Černigov, Volinsk, Polock, Turov. U tom procesu, redovno su ugušivani ustanci, pa je Rostov kršten tek krajem XI veka, a u Muromu su se pagani protivili tome čak sve do do XII veka.Skandinavija istovremeno sa Rusijom primila hrišćanstvoGotovo istovremeno sa Rusijom, hrišćanstvo su prihvatile i skandinavske zemlje. Danska je primila hrišćansku veru okvirno 60-ih godina X veka, a kasnije, 999-1000. godine, hrišćanstvo su preuzeli Island, Norveška, Švedska, koju su istočni Skandinavci dugo smatrali varvarskom zemljom.Ako je verovati islandskoj sagi, izvesni Torvald Kodranson, koga su jednostavno zvali „Putnik“, bio je hrišćanin i jednom je stigao u Polock preko Kijeva. Tamo je zadobio kneževu podršku i odlučio je da ostane. U Polocku je osnovao crkvu i manastir. Sahranjen je pored crkve Sv. Jovana Krstitelja i dugo je poštovan kao svetac, mada nema nikakvih istorijskih dokaza za ovo.Hrišćanstvo kao promena na boljePrema mišljenju bugarskog istoričara Nikolaja Todorova, Vizantija je, inspirisavši Rusiju da primi hrišćanstvo, pripojila je mediteranskoj civilizaciji koja je poznata kao „vizantijska“, koja je postojala u Jugoistočnoj Evropi i na Bliskom istoku kao sinteza antičkog i hrišćanskog nasleđa. Ovo je omogućilo drevnom ruskom narodu da dobije pristup dostignućima u filozofiji, društvenim i prirodnim naukama, na čijim osnovama su Rusi stvorili svoje institucije.Knez Vladimir pre primanja hrišćanstva nije baš vodio hrišćanski život, ali, primivši hrišćansku veru postao je mnogo umereniji. Mnogi istoričari pišu da se knez pokajao za svoje grehe i nadvladavao sebe pomoću nove vere, tako da se ova činjenica ne može smatrati fikcijom.
https://lat.sputnikportal.rs/20220728/Krim-Vizantija-Rusija-analiza-1116708783.html
https://lat.sputnikportal.rs/20230728/najimpresivnije-ruske-pravoslavne-svetinje-foto-1159201980.html
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2024
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Vesti
sr_RS
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Sputnik Srbija
feedback.rs@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
rusija, rusija – društvo, vera, hrišćanstvo, knez vladimir, vizantija, krštenje
rusija, rusija – društvo, vera, hrišćanstvo, knez vladimir, vizantija, krštenje
Više od 1000 godina hrišćanstva u Rusiji – kako je izbor kneza Vladimira promenio sudbinu zemlje
Svake godine 28. jula obeležava se Dan krštenja Rusije, dan sećanja ustanovljen u Rusiji u čast važnog istorijskog događaja, koji je imao značajan uticaj na društveni, duhovni i kulturni razvoj naroda Rusije, kao i na jačanje ruske državnosti.
Krštenje Rusije je, bez preuveličavanja, jedan od najvažnijih događaja u ruskoj istoriji. Primanje hrišćanstva kao državne religije umnogome je uticalo na razvoj države. Može se samo nagađati kako bi izgledala Rusija da je Vladimir Veliki odabrao drugu veru.
Zvanično je veliki knez preveo ruski narod u hrišćanstvo 28. jula 988. godine. Ali, nisu svi istoričari saglasni sa tim.
Najmasovnije krštenje u Rusiji
Veliki knez nije bio prvi koji je primio hrišćansku veru. Prva se krstila prema vizantijskim običajima kneginja Olga još 957. godine, dok se pojedinačni slučajevi krštenja ljudi beleže još mnogo pre dolaska Vladimira na presto.
Istoričari smatraju da je prvo masovno krštenje sproveo 867. godine patrijarh Fotije.
U „Povesti minulih leta“ ima priča o tome kako je Vladimir izveo test vere. Dolazili su mu misionari iz raznih krajeva sveta i govorili o suštini svojih religija: islamu, judaizmu i drugim.
Podsticali su kneza da prihvati njihovu veru. Vladimir ih je slušao i postavljao pitanja, pokušavajući da razume koju veru da izabere.
Neki istoričari smatraju da je tokom Krštenja Rusije poginulo oko 9 miliona istočnih Slovena, koji nisu želeli da prime hrišćanstvo. Ali, dosta istoričara se ne slaže sa tim. Prema njihovom mišljenju, to je apsurdno, jer čak i Batijeva invazija odnela je mnogo manje života, a razmere njegovog razaranja bile su neverovatne za srednjovekovnu Rusiju. Žrtava je, nesumnjivo, bilo, ali ne u tako velikom broju.
Krštenje Rusije odvijalo se tokom veoma mnogo godina. Nakon Kijeva, hrišćanstvo su primili i drugi gradovi: Černigov, Volinsk, Polock, Turov. U tom procesu, redovno su ugušivani ustanci, pa je Rostov kršten tek krajem XI veka, a u Muromu su se pagani protivili tome čak sve do do XII veka.
Skandinavija istovremeno sa Rusijom primila hrišćanstvo
Gotovo istovremeno sa Rusijom, hrišćanstvo su prihvatile i skandinavske zemlje. Danska je primila hrišćansku veru okvirno 60-ih godina X veka, a kasnije, 999-1000. godine, hrišćanstvo su preuzeli Island, Norveška, Švedska, koju su istočni Skandinavci dugo smatrali varvarskom zemljom.
Ako je verovati islandskoj sagi, izvesni Torvald Kodranson, koga su jednostavno zvali „Putnik“, bio je hrišćanin i jednom je stigao u Polock preko Kijeva. Tamo je zadobio kneževu podršku i odlučio je da ostane. U Polocku je osnovao crkvu i manastir. Sahranjen je pored crkve Sv. Jovana Krstitelja i dugo je poštovan kao svetac, mada nema nikakvih istorijskih dokaza za ovo.
Hrišćanstvo kao promena na bolje
Prema mišljenju bugarskog istoričara Nikolaja Todorova, Vizantija je, inspirisavši Rusiju da primi hrišćanstvo, pripojila je mediteranskoj civilizaciji koja je poznata kao „vizantijska“, koja je postojala u Jugoistočnoj Evropi i na Bliskom istoku kao sinteza antičkog i hrišćanskog nasleđa. Ovo je omogućilo drevnom ruskom narodu da dobije pristup dostignućima u filozofiji, društvenim i prirodnim naukama, na čijim osnovama su Rusi stvorili svoje institucije.
Knez Vladimir pre primanja hrišćanstva nije baš vodio hrišćanski život, ali, primivši hrišćansku veru postao je mnogo umereniji. Mnogi istoričari pišu da se knez pokajao za svoje grehe i nadvladavao sebe pomoću nove vere, tako da se ova činjenica ne može smatrati fikcijom.
