Šanse kod bacanja novčića nisu pola-pola: Naučnici izračunali tačnu vrednost
CC0 / Unsplash/Andy Henderson /
Pratite nas
Bacanje novčića često se koristi za rešavanje nekih pitanja, jer se smatra ravnopravnim za dve strane, odnosno da su šanse da „padne“ jedna strana pola-pola. Međutim, naučnici u novom, opsežnom istraživanju, tvrde da šanse nisu jednake.
Naučnici sa Univerziteta u Amsterdamu u Holandiji nedavno su došli do iznenađujućeg otkrića koje dovodi u pitanje dugo prihvaćeno mišljenje o nasumičnosti bacanja novčića. Nakon više od 350.000 bacanja, što predstavlja najveće istraživanje takve vrste, zaključili su da novčići imaju blagu sklonost da će završiti na istoj strani sa koje su bačeni.
Podaci su pokazali malu, ali statistički značajnu predispoziciju, i to u iznosu od 51 odsto, što je samo neznatno veće od očekivanih 50 odsto prema nasumičnom izboru.
U istraživanju su korišćene kovanice 46 različitih valuta, a bacalo ih je i hvatalo u dlanove 48 studenata kako bi se zabeležila strana na kojoj su završili.
We found overwhelming evidence for a "same-side" bias predicted by Diaconis and colleagues in 2007: If you start heads-up, the coin is more likely to land heads-up and vice versa. How large is the bias? In our sample, the mean estimate is 50.8%, CI [50.6%, 50.9%]. pic.twitter.com/jmeHBHgkac
— František Bartoš (@BartosFra) October 9, 2023
Proces prikupljanja podataka zahtevao je temeljno beleženje tokom više meseci, a sesije bacanja su snimljene kako bi se potvrdili rezultati.
Prvu teoriju o prednosti iste strane novčića prilikom bacanja kreirao je fizičkim modelom Persi Djakonis, američki matematičar, a podaci Univerziteta u Amsterdamu pružaju snažne dokaze koji potvrđuju tu ideju.
Posledice tih saznanja sugerišu mogućnost da aktivnosti koje se oslanjaju na bacanje novčića, kao što su klađenje i određeni procesi generisanja slučajnih brojeva, možda moraju da prilagode računicu kako bi uzeli u obzir novootkrivenu pristrasnost.
„Mogu li budući bacači novčića da iskoriste pristrasnost u svoju korist? Veličina opažene pristrasnosti može se ilustrovati na primeru klađenja. Ako se kladiš na jedan evro na ishod bacanja novčića (plaćajući 1 evro kako bi učestvovao, a osvajajući ili 0 ili 2 evra, zavisno o ishodu) i ponoviš klađenje 1.000 puta, znajući početni položaj novčića, prosečno ćeš zaraditi 19 evra“, navodi František Bartoš, jedan od autora, prenosi IFL sajens.
To je više od prednosti kockarnica u igri sa šest špilova „blek džeka“ protiv igrača s optimalnom strategijom, gde bi kockarnica zaradila 5 evra na uporedivoj opkladi, ali manje od prednosti kazina u ruletu s jednom nulom, gde bi kazino u proseku zaradio 27 evra, navodi se u naučnom radu koji čeka odobrenje za objavljivanje.
Zato naučnici smatraju da kada se bacanje novčića koristi za donošenje odluka, njegov početni položaj najbolje sakriti.
