Autor navodi da je mešanje Sjedinjenih Američkih Država u unutrašnje poslove Rusije započelo posle revolucije 1917. godine. Tada su u novu državu — SSSR upale invazione snage sastavljene od desetina hiljada američkih vojnika. Sovjetskim vlastima trebalo je tri godine da američke vojnike pošalju kući.
„Za vreme Drugog svetskog rata, iako su Moskva i Vašington bili saveznici u borbi protiv nacističke Nemačke, Sjedinjene Američke Države su uspele tri godine da izbegnu stvarno učešće u ratu, dok su milioni sovjetskih građana ginuli“, podseća Rol.
Autor smatra i da je avion američkog špijuna Gerija Pauersa, koji je u svom vazdušnom prostoru oborila sovjetska raketa 1962. godine, predstavljao ratni čin.
Rol je podsetio i na „dovitljivu“ operaciju CIA koju je odobrio američki predsednik Ronald Regan — za rušenje gasovoda u Sibiru.
Pretpostavljalo se da će SSSR nabaviti zapadni sistem upravljanja cevovodima koji kontroliše pumpe i turbine. Sistem bi nakon nekog vremena trebalo da se pokvari i uništi gasovod, što je, prema planu, trebalo da bude snažan udarac za ekonomiju, kao i da dovede do prirodne katastrofe i „teške nenuklearne eksplozije vidljive iz svemira“.
„Drugi Reganov projekat u vezi je sa ekonomskom sabotažom“, dodaje se u članku.
Budući da su nafta i gas bili okosnica sovjetskog izvoza, Sjedinjene Američke Države su ubedile Saudijsku Arabiju da poveća proizvodnju sopstvenih energetskih rezervi. Cene nafte i gasa pale su širom sveta, sovjetska ekonomija je doživela slom, a Sjedinjene Američke Države su Rijadu platile odštetu.
„Da je Rusija namerno izazvala finansijsku krizu 2008. i 2009. godine samo da bi se igrala sa nama, mi bismo to nazvali činom rata“, ističe autor.
Na kraju članka autor dolazi do zaključka da su se Sjedinjene Američke Države prilično potrudile kako bi uništile SSSR. A sada kada Vašington brine o tome da se Moskva meša u njegove unutrašnje poslove — to prilično zvuči kao psihološka projekcija.
