Na konferenciji za medije sazvanoj povodom položaja Albanaca u Crnoj Gori, Nimanbegu je konstatovao da su Albanci iz Plava i Gusinja nezadovoljni realizacijom njihovih osnovnih ljudskih prava, kao i da je u državnoj upravi na republičkom nivou zaposleno između jedan i dva odsto Albanaca, te da, iako su sa tim problemom upoznati najviši državnici Crne Gore, do sada nema nikakvih rezultata.
Zanimljivo je da odgovor na Nimanbeguove tvrdnje nije stigao iz Crne Gore, već od Udruženja Crnogoraca sa Kosova, čiji je predjsednik Slobodan Vujačić poručio da bi crnogorska zajednica na Kosovu bila presrećna da ima i pola onog što imaju Albanci u Crnoj Gori, uz opasku da je „izjava Nimanbegua provokacija za Crnogorce na Kosovu“.
„Nezapamćen etnocid“
„Gospodine Nimanbegu, crnogorska zajednica bi bila presrećna da ima i pola od onoga što imaju Albanci u Crnoj Gori, a da ne govorimo o reciprocitetu. Izopšteni smo iz ustava čime je načinjen nezapamćen etnocid nad 28.000 autohtonih pripadnika crnogorske zajednice na Kosovu“, kazao je Vujačić i pozvao Nimanbegua da kao dio crnogorskih institucija učini napore kako bi kosovske institucije prestale sa „kontinuiranom i sistematskom diskriminacijom i asimilacijom crnogorske zajednice na Kosovu“.
„Ukoliko se to ne spriječi, na popisu stanovništva 2021. godine Crnogorci će potpuno nestati“, decidan je Vujačić.
Ovakva razmjena baražne paljbe po pitanju položaja Albanaca u Crnoj Gori, odnosno Crnogoraca na Kosovu, dolazi u trenutku kada su Priština i Podgorica u idiličnim odnosima, pa analitičar Boško Vukićević smatra da se izjava potpredsjednika Skupštine Crne Gore Gencija Nimanbegua i reakcije na nju mogu tumačiti iz više uglova.
„Prije svega, albanski politički prvaci u Crnoj Gori svjesni su svoje uloge ključnog faktora u izbornim pobjedama i mnogim drugim projektima crnogorskog režima, te znaju da su u situaciji da taj isti režim uslovljavaju i ucjenjuju. Mnoge takve ucjene smo mogli zapaziti prethodnih godina, kada su albanski političari u više navrata dovodili u pitanje suverenitet i teritorijalni integritet Crne Gore“, napominje Vukićević za Sputnjik.
Srbi potpuno izopšteni
Prema mišljenju našeg sagovornika, u ovom slučaju Nimanbegu je iznio opravdan zahtjev o srazmjernoj zastupljenosti Albanaca u lokalnim samoupravama u Plavu i Gusinju, ali ono što u denunciranju albanskog političara predstavlja očitu manjkavost jeste nedostatak načela pravičnosti i reciprociteta kada su drugi narodi u Crnoj Gori u pitanju.
„Naime, opštepoznato je da je srpska populacija u Crnoj Gori, koja čini skoro trećinu ukupnog stanovništva, gotovo u potpunosti izopštena iz državnih institucija, iz pravosudnog sistema i ostalih javnih uprava. I pored toga, nijesmo čuli od Nimanbegua niti od nekog drugog albanskog političara da se pozabavio problemom diskriminacije nad srpskim stanovništvom u Crnoj Gori.
Štaviše, u nekim ranijim prilikama slušali smo od albanskih političara, poput Nimanbegua, da za Albance ne mogu važiti ista pravila kao za Srbe u Crnoj Gori, jer su ovi prvi za razliku od drugih „podržali nezavisnost države“, primjećuje Vukićević.
Bojažljivost prema Albancima
Međutim, ono što prema mišljenju ovog analitičara predstavlja najzanimljiviji detalj u čitavoj priči jeste zapravo način na koji je vlast u Podgorici odgovorila Nimanbeguu, izbjegavajući pritom direktan odgovor i time iskazujući evidentnu bojažljivost prema albanskim političarima ne samo u Crnoj Gori, već i u Albaniji i na Kosovu.
„Crnogorski režim očigledno je odlučio da se posluži svojim marionetama iz ’Udruženja Crnogoraca Kosova‘. Odabiranje posrednika u odgovoru kazuje nam dvije stvari. Prvo, režim DPS-a je na jedan prilično perfidan način želio da poruči Albancima da ne traže previše, jer Crnogorci na Kosovu žive u mnogo gorim uslovima od Albanaca u Crnoj Gori, ali je istovremeno izbjegavanjem direktnog odgovora istakao da ne želi otvoren sukob.“
„Druga stvar nam nažalost govori o istinskom odnosu crnogorske vlasti prema sunarodnicima na Kosovu, a koji zaista prolaze najtežu vrstu diskriminacije. DPS-ov režim poručuje da on nikada nije vodio računa o ugroženosti tih ljudi, već mu njihov položaj koristi isključivo kao ’moneta za raskusurivanje‘ u odnosu sa crnogorskim Albancima“, decidan je Vukićević.
