Saopštenje prenosimo u celosti.
Stoga, na samom početku pitamo: odakle pravo gospodinu Beriši da se miješa u unutrašnje stvari jedne nezavisne države kakva je Crna Gora?Sa druge strane, zalazeći u dublji kontekst ove priče, osvrnućemo se na situaciju u Tuzima: kada je nova vlast preuzela rukovođenje opštinom Tuzi pored toliko neriješenih problema u Malesiji, jedino o čemu se priča je razgraničenje između novoformirane opštine i Glavnog grada, kao da se radi o pitanju granica između dvije države, a ne o pitanju opštinske granice.S tim u vezi, javilo se više problema.
Prije svega, oko podjele teritorije, tačnije: selo Vranj je pripalo novoformiranoj opštini Tuzi, dok su Mataguži i Kuće Rakića po svoj prilici i dalje u zoni njihovog interesovanja. Uz to, javio se spor i oko groblja, ali i Crkve Svetog Nikole koja pripada, razumije se, pravoslavnom dijelu stanovništva.Ako uzmemo u obzir istorijski kontekst, odnosno značenje pojmova „Malesija“ i „Malisori“ — kako im i samo ime na albanskom jeziku kaže — se odnose na brdske predijele iznad Tuzi, duž granice ka Skadru.
Dakle, tom logikom se stiče jasan zaključak da Vranj, Mataguži, pa i Kuće Rakića nisu brdska plemena, niti su istorijski ikada pripadala Malesiji.Dakle, to što opština Tuzi polako, ali sigurno otima od Zete Kuće Rakića, dio teritorije na kom se nalazi visokoprofitabilna kompanija ‘'Plantaže'', selo Vranj, dio Mataguža — za zetsko rukovodstvo koje čini Demokratska partija socijalista sa satelitima — ne predstavlja nikakav problem, a ponajmanje prijetnju.
Najzad, govoreći o onim suštinskim problemima poput sve težeg statusa pravoslavnog življa u Tuzima, ma kako se on izjašnjavao — procrnogorski ili prosrpski — ocjenjujemo da se radi o beznadežnoj situaciji. Pravoslavci u Tuzima gotovo i da nemaju pravo glasa, dok drugi imaju pravo i na OVK pjesme. Naizgled banalne stvari poput toga da je pravoslavno groblje potpalo pod kontrolu albanskog rukovodstva, te da naše sunarodnike moramo dvoriti u gradskim kapelama u Podgorici, a sahranjivati u Tuzima — nama nisu banalne već otežavaju ionako otežan život.
Zaključak je da je pravoslavni živalj u Malesiji, a pogotovo Srbi — ostavljen na cjedilu.Zbog svega navedenog, Prava Crna Gora će posvetiti ozbiljnu pažnju problemima sa kojima se pravoslavni živalj u Malesiji susreće, sa samo jednim ciljem — da svi budemo građani jednakog reda u suštinskom smislu te riječi, a ne samo na papiru. Jer, kako je poznato, papir sve trpi — pa i OVK koaliciju. A gospodinu Beriši poručujemo: Dalje ruke od Crne Gore!
