Većina antropologa priznaje da je domorodački narod koji naseljava Severno sentinelsko ostrvo u Indijskom okeanu jedinstveni narod koji je zaista izolovan od celog sveta. Niko ne zna na kojem jeziku govore, kakva je njihova društvena struktura i koliko ih ima ukupno. Svi kontakti sa njima, kojih je bilo oko desetak za vek i po, odvijali su se sa velike udaljenosti, a one koji su pokušali da se približe, Sentinelci su ubijali.
Poslednja žrtva je propovednik Džon Alen Čo, koji je rešio da pokrsti domoroce. Prema svedočenju ribara koji su prevezli propovednika do Sentinelaca, predstavnici plemena su ga napali lukovima i strelama, a zatim su zakopali njegovo telo u pesak na plaži. Vlasti indijskih ostrva su uputile helikoptere u potragu, ali se oni nisu mogli prizemljiti na ostrvo, jer su njegovi stanovnici pokazivali krajnje neprijateljstvo.
Kako bi izbegli takve incidente, naučnici komuniciraju sa plemenom sa broda ili iz helikoptera. Ispostavilo se da taj narod i dalje živi u kamenom dobu. Oni se bave lovom i sakupljanjem plodova, nisu upoznati sa poljoprivredom, a ne znaju da zapale vatru. Istraživači veruju da oni koriste slučajne požare, a zatim čuvaju žar u specijalnim posudama.
U kamenom dobu živi i najbliži sused Sentinelaca, pleme Džarava koje naseljava zapadnu obalu ostrva Južni i Srednji Andaman u Indiji. Istraživači smatraju da se za 55 hiljada godina potpune izolacije od spoljnog sveta njihov način života praktično nije promenio. Pleme Džarava lovi divlje svinje i kornjače, ribu, sakupljaju voće, korenje i med divljih pčela. Njihov način ishrane naučnici nazivaju optimalnim, jer u njihovom regionu ima oko 150 vrsta biljaka i oko 350 vrsta životinja.
Donedavno je pleme Džarava kategorički odbijalo da komunicira sa strancima, dočekivali su ih sa lukom i strelom. Krajem sedamdesetih godina prošlog veka kroz njihovu teritoriju je prošao put koji je povezao administraciju ostrva sa udaljenim naseljima. Uprkos zabrani Vlade Indije da turisti izlaze iz automobila i da se strogo drže puta, oni često kontaktiraju sa pripadnicima plemena. Nude im hranu i razne ukrase u zamenu za „ples divljaka“.
Najgora strana ovih susreta jeste širenje infekcije među domorocima na koju oni nisu imuni. Od 1999. do 2006. godine skoro polovina plemena Džarava je umrla od epidemije boginja.
Na istoku Ekvadora, na teritoriji nacionalnog parka Jasuni, stanuje najmalobrojniji i najskriveniji narod na svetu, Indijci Tagaeri. Oni su nekada bili deo velikog plemena Varani, ali nakon 1968. godine, kada su njihovi rođaci došli u kontakt sa protestantskim misionarima, otišli su u šumu i prekinuli sve veze sa spoljašnjim svetom. Propovednici su 1987. godine poslednji put pokušali da komuniciraju sa plemenom Tagaeri i tom prilikom su svi poginuli.
O samom plemenu se skoro ništa ne zna. Veruje se da pleme čini oko 30 ljudi. Bave se lovom i sakupljanjem plodova, a poljoprivreda im nije poznata. Za poslednjih deset godina mladi predstavnici ovog naroda se mogu videti oko sela Varani, gde dolaze da vrše razmenu lovačkog plena za odeću i oružje.
U dolini južnoameričkog Amazona živi oko 80 plemena koja ne uživaju u civilizacijskim dobrima. Među njima je najratobornije pleme Kavahiva, koje živi u brazilskoj državi Mato Groso. O ovom narodu i njihovom jeziku se zna veoma malo. Štaviše, skoro niko nije video pripadnike plemena. Postoji nekoliko fotografija koje su napravljene 2005. godine i kratak snimak koji su snimili saradnici Nacionalne indijske fondacije u Brazilu. Na tim snimcima pripadnici Kavahiva plemena razgovaraju međusobno.
Sve informacije o Kavahiva narodu dobijene su od susednih plemena, koji ih nazivaju Crvenoglavcima, ili iz tragova koje pripadnici plemena sami ostavljaju. Pleme Tupi tvrdi da su po noći videli siluete muškaraca iz plemena Kavahiva u blizini svog sela i slušali su kako imitiraju zvukove ptica i divljih zveri.
Antropolozi često nalaze napuštena sela ovog naroda. U njihovim domovima se može naći oružje (obično koplja, lukovi, strele), kuhinjski pribor, pletene korpe sa orasima, viseće ležaljke. Sudeći po ovome, Indijci vode nomadski način života i stalno se sele sa mesta na mesto, bave se lovom i sakupljanjem plodova i nisu upoznati sa obrađivanjem zemlje.
