Na udaru su „Srpska televizija“, „Srpski radio“, zatim časopis i portal „Srpske novine“, a naročito izdavačka kuća „Književna zadruga“, koji se već godinu dana nalaze na ivici egzistencije.
U apelu za pomoć za očuvanje srpskih medija, Kolegijum je takođe istakao i da se država „preko sopstvenih štampanih medija, uključila u prljavu i lažnu kampanju protiv srpskih organizacija“, ne bi li na taj način „sa medijske scene eliminisali najgledaniju kablovsku televiziju u Crnoj Gori (Srpsku televiziju), kao i najslušaniju radio-stanicu (Srpski radio)“.
Predsjednik Srpskog nacionalnog savjeta dr Momčilo Vuksanović za Sputnjik ističe da su srpske organizacije u Crnoj Gori dovedene na prag finansijske održivosti prije svega jer država „nema nikakvu namjeru da implementira novi Zakon o manjinskim pravima i slobodama“, iako je, kako kaže, „krajnji rok za implementaciju istakao u novembru prošle godine“.
On podvlači da se u suštini radi o dobro osmišljenoj aktivnosti države, kako bi se zamrzavanjem rada Fonda za zaštitu manjinskih prava na neodređeno vrijeme, „najviše pogodile srpske nacionalne organizacije koje nisu više u mogućnosti da sa svojim projektima učestvuju i dobijanju sredstava sa kojima bi mogli da funkcionišu“.
Kako dodaje, „mnogima bi odgovaralo gašenje srpskih medija iz više razloga“. Glavni je, svakako, zbog njihove borbe za očuvanje srpskog identiteta u Crnoj Gori, a jedan od razloga je i taj što srpski mediji jedini prenose ruske informativne medije potpuno besplatno za razliku od nekih drugih koji prenose „Glas Amerike“ ili „Al Džaziru“.
„To je očigledno smišljena aktivnost jer smo mi organizacija koja se bavi očuvanjem srpskog identiteta, ali postoji i još jedna stvar. Mi smo jedina i televizijska i radio-stanica koja već sedam-osam godina prenosi ruske informativne emisije, prvo preko ’Glasa Rusije‘, pa onda sada ’Sputnjika‘, i jedina smo radio i televizijska stanica među 29 država NATO-a koja prenosi te emisije, dok je stav aktuelne vlasti i NATO-a da se svi mediji koji prenose ruski informativni sadržaj lagano i na jedan neprimjetan način ugase da ne postoje“, kaže Vuksanović.
Naš sagovornik posebno ističe da su „prvaci drugih manjinskih zajednica (iako u Crnoj Gori nema većinske nacionalne zajednice) zbog primamljivih funkcija u Vladi i Skupštini Crne Gore jednostavno prihvatili interes vladajuće garniture da se stopira rad Fonda za manjine, što u konačnici znači da će se srpski mediji, koji jedini nemaju nikakve pomoći sa strane, najvjerovatnije u skorom vremenu i ugasiti“.
„Mi smo apelovali da bi da naši građani, slušaoci i gledaoci znaju o čemu se radi, i bez obzira na to što su srpski mediji dosta i slušani i gledani, trenutno ne postoji mogućnost da funkcionišemo. Mi smo već smanjili svoje kapacitete za petnaestak radnika, u budućnosti će biti još većih restrikcija, nemamo mogućnosti ni da se preselimo u nove prostorije koje smo obezbijedili preko Srpske kuće u Crnoj Gori. Sve je to urađeno potpuno smišljeno i namjerno kako bi se opstruisalo funkcionisanje srpskih medija koji su istovremeno naklonjeni i politici koja se suprotstavlja NATO-u i globalizaciji koja je u Crnoj Gori sve više agresivnija u smislu asimilacije srpskog naroda u nacionalne Crnogorce“, kaže Vuksanović.
Koliko je trenutno težak položaj za bilo koju organizaciju ili pojedinca sa predznakom „srpski“, sagovornik Sputnjika objašnjavana na primjeru da nijedan pojedinac ili srpska organizacija koji su konkurisali sa nekim projektom na nedavnom konkursu u Ministarstvu kulture Crne Gore nijesu dobili ni cent, iako je budžet tog ministarstva, kako navodi, oko 20 miliona evra.
„Sve u Crnoj Gori je vezano za promjenu identiteta. Ukoliko se želi da se živi i radi na ovom prostoru, sve je uslovljeno promjenom identiteta. Ne postoji više nijedan pojedinac koji može nešto da uradi na prostoru Crne Gore ukoliko ne prihvati tu promjenu. Tako da se ovdje više ni zastupljenost u državnim institucijama ne mjeri procentima već pojedinačno, i nema više nikog ko može da na osnovu svojih znanja i kvaliteta normalno da radi i zasluži da bude dio institucija države Crne Gore“, zaključuje Vuksanović.
