Njihovo rešenje je da u njega dodaju mikročipove.
Tom metodom čipovi veličine zrna soli umetaće se u nalepnice koje se nalaze na kori kolutova parmezana, piše Gardijan.
Čipovi funkcionišu kao dugotrajne oznake za hranu koje se mogu skenirati, ugrađeni su direktno u oznaku QR koda i pravi ih američka kompanija „P-Čip Korporejšn“.
Sir, čija se istorija može pratiti sve do srednjeg veka, dobio je status zaštićene oznake porekla (PDO) u EU 1996. i prema tim pravilima parmezanom može da se nazove samo vrsta sira koja se proizvodi na severu Italije, u regijama Parma i Ređo Emilija.
Pored toga, kolutovi sira, koji su u proseku teški 40 kilograma, moraju da sazrevaju najmanje 12 meseci u planinskom području, a stručnjaci ih testiraju dve godine nakon proizvodnje da bi se potvrdili da su tamo sazreli.
Status PDO daje se namirnicama „proizvedenim, prerađenim i pripremljenim u datoj geografskoj oblasti korišćenjem priznatog umeća“, a pored parmezana, dat je francuskom šampanjcu, portugalskom vinu i grčkom kalamata maslinovom ulju.
S obzirom na stroga pravila za dobijanje sertifikata, takvi delikatesi se obično prodaju po višim cenama, što ih čini primamljivim tržištem za imitacije, a PRC procenjuje da godišnja globalna prodaja falsifikovanog sira dostiže oko dve milijarde dolara.