Ranija istraživanja ukazivala su da su orbite planeta u unutrašnjosti Sunčevog sistema nasumične, i da su njihove haotične putanje do sada trebalo da dovedu do sudara između njih.
Novootkrivena saznanja nude uvid u naučni fenomen koji sprečava Sunčev sistem od upadau potpuni haos, kako je ranije bilo očekivano.
Na osnovu teorija matematičara iz 19. veka Anrija Poenkarea, moguća su dva scenarija koji bi predviđali da kada bi planete Merkur, Venera, Mars i Zemlja bile u neposrednoj blizini , u jednom scenariju one bi se sudarale jedna sa drugom, a po drugom bi se međusobno udaljavale.
Ali na osnovu istraživanja astronoma (i koautora nove studije) Žaka Laskara iz 1989. godine, slučaj u kojem bi se planete razišle trajao bi 5 miliona godina.
„To u osnovi znači da gubite jednu cifru svakih 10 miliona godina“, rekao je Laskar za američke medije, dodajući da nakon dužeg vremena raste neizvesnost gde će planeta završiti.
Daljim proračunom, Laskar je otkrio da bi bilo potrebno najmanje 30 milijardi godina da se bilo koja od planeta sudari.
Nalazi do kojih se došlo u ovom istraživanju objavljeni su u časopisu Physical Review X.