Ovako zabranu delatnosti kanonske Ukrajinske pravoslavne crkve Moskovske patrijaršije na teritoriji Lavovske oblasti koja je usledila nedugo nakon “kontraobaveštajnih aktivnosti” ukrajinske službe bezbednosti u komplesu Kijevsko- pečerske lavre komentariše Jovan Janjić, kulturolog, član Pravoslavne akademije nauka i Srpske duhovne akademije.
Odlukom oblasnog Saveta, zabrana rada UPC u Lavovu biće praćena i drugim merama od kojih neke, ako je suditi po predlozima ovog tela, podrazumevaju aktivnosti policije i teritorijalne odbrane.
Udar na UPC udar je na celokupno pravoslavlje, smatra Janjić, jer po članu 9 Simbola vere, sve pomesne pravoslavne crkve, bez obzira na nacionalne odrednice u njihovom imenu, čine jednu, sabornu i apostolsku crkvu.
Svesni ove činjenice, oni koji danas kreiraju politiku na teritoriji Ukrajine, pokušavaju da ponište delovanje ove crkve što je, smatra Janjić, direktni udar na duhovni život naroda, budući da apsolutna većina pravoslavnog stanovništva na teritoriji Ukrajine pripada kanonskoj UPC.
Idejni tvorci ovog projekta nalaze se u onim svetskim centrima moći koji Ukrajinu i ukrajinski narod instrumentalizuju kao sredstvo u obračunu sa Rusijom. Otuda, uveren je Janjić, ovo što danas gledamo u Ukrajini nije borba za teritoriju već borba Hrista i Antihrista, pa se jedino u tom kontekstu može tumačiti i pretres Kijevsko pečerske lavre i zaplena “ruske literature”.
“Svi oni koji rovare po pravoslavnim manastirima Ukrajine ne treba tamo da traže rusku literaturi i ruske knjige. Neka zavire u sopstvene biblioteke, svoju dušu i identitet- svi su oni stasali na kulturi koja je stvarana pod okriljem RPC i ruske države”.
Celokupna ljudska istorija obeležena je borbom za slobodu, za taj najviši dar koji je Bog dao čoveku pa je u 21. veku, primećuje Janjić, nezamislivo uskraćivanje prava na slobodu veroispovesti.
“Kijevsko -pečerska lavra, svetinja iz 11. veka, bogata riznica duhovnog nasleđa koja se nalazi pod zaštitom Uneska, danas je na udaru kijevskog režima. Zašto civilizovani svet sa mračnog Zapada koji je digao glas kada su rušene statue Bude u Avganistanu i Palmira u Siriji ćuti kada je reč o jednoj od najvećih svetinja u pravoslavnom svet?”
Analogan slučaj ovome što se dešava u Ukrajni- pokušaj zabrane delovanja kanonske pravoslavne crkve kojoj pripada apsolutna većina stanovništva jedne države- gotovo da nema. Možda se u manjem obimu, kaže naš sagovornik, to može uporediti sa nastojanjima nacističke Nemačke da u okupiranim područjima u Drugom svetskom ratu instalira svoju crkvenu strukturu tzv. pravoslavnu umesto kanonske ili nastojanjima Pavelića da u NDH uništi SPC i zameni je nekakvom Hrvatskom pravoslavnom crkvom.
Posle serije incidenata na teritoriji Ukrajine, na potezu su sve pravoslavne crkve, zaključuje Janjić, pa i one koje pretenduju da se nazivaju crkvama.