Kada je arheolog Sajmon Džejms istraživao ovo mesto pre jednu deceniju, otkrio je tragove žutih kristala sumpora i smole u blizini mesta gde su iskopana tela 20 vojnika - očigledno stradalih u borbi. Iako ne postoje istorijski zapisi o poslednjoj opsadi Dure Europos, arheologija je pomogla da se dobiju odgovori.
Do prvog otkrića ovih skeleta došlo se 1930. godine od strane Mesnila, vojnog oficira i amatera arheologa. On je verovao da su rimski vojnici stradali od mača i vatre, a ne od gasa, kako nova istraživanja to potvrđuju.
Rimljani i Sasanidski Persijanci su se sukobili oko Levanta zbog strateških vojnih utvrđenja i bogate poljoprivrede koja je davala visoke prinose žitarica svake godine. Sasanidi su pokušali da potkopaju odbranu grada, ali u tom tunelu pronađena su tela ugušenih vojnika.
Sasanidski Persijanci su se rešili Rimljana tako što su bitumen i kristal sumpor dodali u vatru, piše portal "Sve o arheologiji".
"Ove materije bi proizvele guste oblake vrućih isparenja, smrtonosni koktel uljnog dima ugljovodonika koji uključuje ugljen-dioksid, smrtonosni ugljen-monoksid. Ali i još gore, gas sumpor-dioksida. Kada se udiše, sumpor-dioksid se kombinuje sa vodom na površini očiju i u sluzi nosa, grla i pluća i stvara sumpornu kiselinu (H2SO3)".
Rimska jurišna grupa se našla u potpunom mraku i za nekoliko sekundi se ugušila na smrt.
S obzirom da Sasanidski Persijanci nisu uspeli da sruše zidine Dure rudarenjem, oni su na kraju uspeli da pregaze grad. A to je rezultiralo time da je većina branilaca i stanovnika sa garnizonima bila ili poklana ili prodata kao roblje unutar Sasanidskog carstva.