Pratite Sputnjik i na letovanju
Sputnjik Srbija neometano možete čitati širom Evrope na mobilnoj aplikaciji koju ćete pronaći OVDE. Aplikaciju takođe možete preuzeti i putem linka apkfab.com
Jedno od kapitalnih dela koja nam pomažu ne samo da razumemo muzičku tradiciju nego i da u jednom simboličnom smislu nađemo put ka sebi i ka svojoj kulturi, objavljeno je u trojezičnom izdanju – na srpskom, mađarskom i engleskom jeziku.
„Tihomir Vujičić je bio zaista jedna veoma značajna ličnost koja je bila sjajan most između srpske i mađarske kulture, pre svega istaknuti član srpske zajednice u Mađarskoj. Izuzetan, kompleksan muzičar – stvaralac, izvođač i istraživač muzike. Bio je stvaralac u različitim žanrovima, istraživački se bavio prvenstveno tradicionalnom muzikom, a to sve ima veze i sa njegovim rastom u mađarskoj kulturi koja ima dugu tradiciju“, kaže u razgovoru za „Orbitu kulture“ jedna od urednica knjige Danka Lajić – Mihajlović sa muzikološkog instituta SANU.
Spajanje najboljih strana srpske i mađarske kulture
Prema njenim rečima, Vujičić je spojio najbolje strane različitosti kao bogatstvo dveju kultura i ostavio izuzetnu zaostavštinu.
„Nažalost, napustio nas je mlad tragično stradavši u avionskoj nesreći pre nego što je njegovo životno delo, knjiga o kojoj govorimo, bila publikovana. Nakon objave prvog izdanja ostala je ogromna količina značajnog dokumentarnog materijala i neke Vujičićeve lične profesionalne zaostavštine. Najsrećnijim sticajem okolnosti veliki deo toga je dospeo do Marijete Vujičić, supruge pokojnog Tihomirovog brata Stojana, koja je tu dokumentaciju poklonila muzikološkom institutu Mađarske akademije nauka“, objašnjava Lajić – Mihajlović.
Jelena Jovanović, takođe urednica knjige „Muzička tradicija Južnih Slovena u Mađarskoj“ sa muzikološkog instituta SANU, kaže za Sputnjik da je osnovni motiv za pokretanje bilateralnog međuakademskog projekta koji je trajao od 2016. do 2018. godine bila potreba da se Vujičićeva zaostavština obradi, da neko ko poznaje jezike i materiju koja je tu prisutna, pregleda i klasifikuje, napravi jedan red u zbiru zapisa koji se tu nalazio.
„Zbirka sadrži oko 400 melodijskih zapisa uglavnom Srba na teritoriji Mađarske. Predložena je knjiga koja bi imala i naučnu dimenziju, pošto je prvobitno izdanje imalo namenu da posluži izvođačima tradicionalne muzike. Ono je praktično bilo uputstvo za izvođenje, svima onima koji žele da nastave da neguju tradicionalnu muziku Južnih Slovena u Mađarskoj“, precizira Jovanovićeva.
Srpsko kolo u Mađarskom pozorištu
Lajić – Mihajlović napominje da je značaj ovog dela veći u toliko što je nastao u vreme pre značajnijeg uticaja medija, i time predstavlja svojevrstan početak diskografske industrije.
„Dao je neke osnovne analize samih melodija, ali ono što je jako važno je činjenica da praktično zahvaljujući ovim zapisima možemo da rekonstruišemo tradicionalnu kulturu, muzičku kulturu tih južnoslovenskih zajednica u Mađarskoj“.
Interesovanje naših sagovornica tokom istraživačkog rada išlo je, pre svega, ka tradicionalnoj muzici, poput srpskog kola, i različitim vrstama Vujičićeve vezanosti za tradicionalnu muziku. Međutim, prema njihovim rečima, treba imati u vidu i to da je on bio kompozitor koji je stvarao u različitim žanrovima:
„Između ostalog Vujičić je pisao i aranžirao tradicionalnu muziku, a delom ju je koristio i kao muziku za pozorište i za mađarski nacionalni ansambl. Bio je svestrana ličnost“.