Najsuroviji psi rata stižu u Ukrajinu: Zborno mesto – Poljska

Kada je ministar spoljnih poslova Rusije Sergej Lavrov nedavno upozorio na opasnost od islamističkih grupa koje se iz Albanije, Bosne i Hercegovine i sa Kosova kreću ka Ukrajini bilo je teško zamislivo da će kroz dve nedelje aktivnosti ratnih najamnika ne samo biti koordinsane od strane njihovih država već da će se regrutni centar naći nadomak zgrade EU u Briselu.

„Postalo je poznato mesto koordinacije slanja stranih plaćenika u Ukrajinu koji žele da ratuju sa Rusijom. Kako prenosi EUobserver, to se dešava u ambasadi Ukrajine u Briselu“, javljaju mediji.

U međuvremenu dozvolu svojim građanima da učestvuju na ukrajinskom frontu dale su Velika Britanija, Danska, Letonija, Poljska i Hrvatska.

Ko su psi rata, a ko njihovi nalogodavci, kako izgleda strukura ratnih najamnika na ukrajinskom frontu, te da li postoji procena koliko među njima ima džihadista sa sirijskog ratišta?

Iza ove akcije stoje zapadne službe i pojedine militantne organizacije islamskih zemalja koje su u većoj ili manjoj meri bile angažovane i tokom ratova devedesetih kao i u ratovima na Bliskom Istoku, tvrdi u razgovoru za Sputnjik stručnjak za terorizam Dževad Galijašević, dodajući da nije tajna da paravojne strukture uživaju logističku podršku Pentagona

Uprkos činjenici da svaki borac spreman da ratuje u Ukrajini dobija 3000 dolara avansa i 6000 dolara mesečnu platu, površna su i netačna tumačenja da je razlog odlazaka na strana ratišta nemaština, besperspektivnost ili ratni avanturizam, smatra Galijašević.

„Onih 200 boraca iz Hrvatske koji se nalaze na teritoriji Ukrajine kao i hiljade muslimana iz Bosne koji su ratovali na sirijskom ratištu, a sada su na putu ka Ukrajini demantuju ove tvrdnje. Pored novca, pas rata uvek ima i dodatni motiv duboko ideološke ili verske prirode. Zanimljivo je da iako Hrvatska demantuje da su njeni državljani na ukrajinskom frontu, fotografije govore drugačije. Takođe, znakovit je intervju s Francuzom Gastonom Besonom, hrvatskim dobrovoljcem s penzijom iz tzv. Domovinskog rata, koji se kao borac na ukrajinskom frontu nalazi na dužnosti koordinatora bataljona Azov“.

U jedinici Azov koja operiše uz Azovsko more, posebno oko Marijupolja, više od polovine boraca, kaže Galijašević, čine državljani Poljske, Slovačke, Švedske, Finske i Hrvatske

Kad je reč o radikalnim islamskim borcima koji odlaze ili su već stigli na ukrajinsko ratište, radi se o muslimanima koji su ratovali u Avganistanu, Iraku, Siriji i Libiji.

Iako, kaže, u Bosni i Hercegovini postoji zakon prema kojem je kazna za organizovanje ili sudelovanje u stranim ratovima od jedne do 10 godina zatvor, za prebacivanje državljana BiH u strane paravojne formacije najmanje pet godina, a za podsticanje odlaska na strana ratišta putem medija četiri godine zatvora, većina povratnika sa stranih ratišta nikada nije krivično gonjena.

On podseća da je Međunarodni centar za praćenje radikalizma sa sedištem u Londonu, ranije izneo procenu da je oko šest posto stranih ekstremista u Siriji i Iraku stiglo s Balkana i da su oni poslužili kao osnov daljeg razvoja pokretnih, plaćeničkih vojnih i terorističkih formacija, koje su u prvi plan isticale spremnost na džihad i duboka verska uverenja kao glavni razlog odlaska na strana ratišta.