Pretpostavlja se da su upravo ti prstenovi sprečili Zemlju da izraste u „super Zemlju“, odnosno tip planete koja je, prema navodima NASA, duplo veća od Zemlje sa 10 puta većom masom.
„Nešto se dogodilo u Sunčevom sistemu što je sprečilo Zemlju da postane mnogo veća planeta“, rekao je jedan od autora studije, Andre Izidoro.
Postojanje „super Zemlje“ u drugim solarnim sistemima, međutim, otvorilo je neka pitanja na koja astronomi još uvek nemaju odgovor, a jedno od njih je i zašto takva vrsta planete ne postoji u našem Sunčevom sistemu, ako je njihova pojava tako česta, kazao je Izidoro.
U pokušaju da odgovore na to pitanje, Izidoro i njegove kolege su kreirali kompjutersku simulaciju modela formiranja Sunčevog sistema.
Te simulacije su pokazale da oko mladog Sunca postojala područja visokog pritiska gasa i prašine i da su najverovatnije nastala kada su se čestice, koje su se kretale prema Suncu zbog njegove snažne gravitacije, zagrevale i oslobađale velike količine gasa, preneo je „Lajv sajens“.
Naučnici veruju da su potom čvrste čestice, poput prašine, počele da se gomilaju u tim područjima, pa su tako stvoreni prstenovi.
Prema simulacijama, najbliži prsten Suncu formirao je planete unutrašnjeg Sunčevog sistema — Merkur, Veneru, Zemlju i Mars. U srednjem prstenu formirale su se planete spoljašnjeg Sunčevog sistema, dok je najudaljeniji prsten formirao komete, asteroide i druga mala tela u Kojperovom pojasu, odnosno području van orbite Neptuna.
Astronomi su ustanovili da bi došlo do stvaranja „super Zemlje“ ako bi unutar simulacije odložili formiranje srednjeg prstena.