Ikićevo ostvarenje je u trci za Oskara u kategoriji međunarodnog dugometražnog filma. Njegovu realizaciju je pomogao i podržao Filmski centar Srbije.
„Oaza“ je premijerno prikazana, a onda i i nagrađena na 77. Venecijanskom filmskom festivalu. Ikićevom ostvarenju je, kao najboljem evropskom filmu u selekciji „Dani autora“, pripala prestižna Nagrada „Europa Cinemas Venice Label“.
Nakon toga „Oaza“ je prikazana i na festivalima u Kotbusu, Zagrebu, Skoplju, kineskom gradu Pinjao, Sofiji, El Guni (u Egiptu), Montrealu, Bergenu, Soluni, Minsku, Sevilji, Talinu.
Priča Ikićevog filma smeštena je u Dom za decu i mlade sa posebnim potrebama, a vrti se oko ljubavnog trougla između dve devojke i jednog mladića.
Pored scenarista i reditelja Ivana Ikića (poznatog po debitantskom filmu „Varvari“ iz 2014. godine), na nastanku „Oaze“ su radili: montažer filma Dragan von Petrović, direktor fotografije Miloš Jaćimović, scenograf Dragana Baćović, kostimograf Milica Kolarić, snimatelj zvuka Aleksandar Perović.
U filmu glume debitanti Valentino Zenuni, Tijana Marković i Marijana Novakov. Uloge vaspitača poverene su Maruši Mejer i Goranu Bogdanu.
„Oaza“ je snimljena u koprodukciji Srbije, Holandije, Slovenije, BiH i Francuske. Projekat su podržali iHolandski filmski fond, Slovenački filmski centar i Evropska komisija kroz program Kreativna Evropa (potprogram MEDIA) i panevropski koprodukcioni fond Eurimages.
Ikić je nakon nagrada na Filmskom festivalu u Veneciji i Međunarodnom festivalu „Pritajeni tigar, skriveni zmaj“ u kineskom gradu Pinjau bio gost Sputnjika, kada je govorio o radu sa decom ometenom u razvoju i zbog čega današnjicu posmatra kao veliki psihološki eksperiment u kome svi dobrovoljno sudelujemo kao statisti: