Jedan od učesnika ekspertize, docent Istorijsko-arhivskog instituta Ruskog državnog univerziteta za humanističke nauke Evgenije Pčelov objasnio je da je glavni zadatak učesnika masakra nad Romanovima bio da „unište tela i zature tragove, kako ih niko ne bi otkrio.
Po njegovim rečima, verzija o uništavanju tela sumpornom kiselinom, odnosno o njihovom potpunom spaljivanju, nastala je u istragama još 1919. godine, jer nisu pronašli ostatke Romanovih. Belogvardejski istražitelji nisu imali dovoljno dokaza o ljudima koji su sakrili tela. Njihovo istraživanje je prekinuto u trenutku kada su se boljševici približili Jekaterinburgu.
„S obzirom na to da tela nisu nađena, pojavila se ideja da su spaljena kod Ganjine jame. Ali ispostavilo se da to nije istina. Tamo je spaljena carska odeća, ali tela nisu“, zaključio je ekspert.
Viši istražitelj za slučajeve od državnog značaja u Istražnom komitetu Rusije Marina Molodcova ranije je izjavila da je istražni postupak o ubistvu porodice poslednjeg ruskog imperatora Nikolaja II opovrgao verziju o tome da su tela uništena sumpornom kiselinom i spaljivanjem. Po rečima Molodcove, utvrđeno je da je nanošenje koncentrovane sumporne kiseline, naprotiv, usporilo proces naknadnog sagorevanja.
Smrt Romanovih i istraga
Članovi carske porodice i njihov doktor Evgenije Botkin i troje sluga su streljani u noći 17. jula 1918. godine u kući inženjera Ipatjeva u Jekaterinburgu. Istražitelj Nikolaj Sokolov, koji je započeo istragu1919. godine, došao je do zaključka da je svih 11 tela uništeno spaljivanjem i dejstvom sumporne kiseline kod Ganjine jame u Jekaterinburgu.
Druga osnovna verzija, koja se zasniva na „beleškama Jurovskog“, je svedočanstvo organizatora ubistva Romanovih – Jakova Jurovskog. U njima se nalaze svedočenja o pucnjavi i sahranjivanju ostataka. Prema toj verziji, u noći 18. na 19. jul 1918. godine, tela članova carske porodice i ljudi iz njihovog okruženja, su sahranjena na teritoriji Starog Koptjakovskog puta, u blizini železničke stanice broj 184.
Istražitelji su prvi put otkrili ove grobnice 1997. godine, ali tada niko nije hteo javno da govori o tome. Tek su u julu 1991. godine zvanično otkrili grobnice, u kojima se nalazilo devetoro ljudi, a 1993. godine je Generalno tužilaštvo Rusije pokrenulo slučaj o smrti porodice Romanovih.
Prema istrazi, pronađeni su ostaci članova carske porodice: Nikolaja II, njegove supruge Aleksandre Fjodorovne, njihove tri ćerke: Olge, Tatjane, Anastasije, doktora Evgenija Botkina i sluga – Ane Demidove, Alojzije Trupu i Ivana Haritonova. Delovi kostiju, carevića Alekseja i četvrte ćerke Velike kneginje Marije su pronađeni prilikom arheoloških iskopavanja 2007. godine.
Istraživanjem, koje je sprovedeno devedesetih godina prošlog veka, potvrđena je autentičnost „Jekaterinburških ostataka“ i 1998. godine su ostatke sahranili u grobnici Romanovih u Petropavlovskom hramu u Sankt Peterburgu.
Ruska crkva tada nije dobila odgovore na određena pitanja (osim toga, njihova molba za dodatnim ekspertizama nije uslišena), samim tim crkva nije priznala rezultate istraživanja.
Ruska pravoslavna crkva je Nikolaja II i članove njegove porodice proglasila svecima i mučenicima 2000. godine.
U jesen 2015. godine je obnovljeno istraživanje slučaja o smrti članova porodice Romanov. Formirana je nova grupa istražitelja na čijem čelu je bio predsednik Istraživačkog komiteta Aleksandar Bastrikin. Organizovane su nove ekspertize: istorijsko-arhivna, antropološka, sudsko-medicinska i genetska. Istraživanja se vode i van granica Rusije. Moskovska patrijaršija osnovala je specijalnu crkvenu komisiju koja će izučavati rezultate novih istraživanja.
Zvaničan stav Ruske pravoslavne crkve o smrti carske porodice će dati Arhijerejski Sabor. O tome su ranije saopštili u Moskovskoj Patrijaršiji.
Pročitajte još: