Nova međunarodna studija koju je delimično finansirala NASA o tome kako je Mars dobio svoju kultnu crvenu boju ukazuje na to da je Mars imao hladnu, ali vlažnu i potencijalno nastanjivu klimu u svojoj drevnoj prošlosti.
Poznato je da je prašina na Marsu mešavina različitih minerala, uključujući okside gvožđa, a nova studija sugeriše da je jedan od tih oksid gvožđa - ferihidrit, razlog za boju ove planete.
Na Marsu sezonske polarne kape sastoje se od suvog leda (ugljen-dioksida). U proleće, dok sunce sija led prelazi iz čvrstog u gasovito stanje i izaziva eroziju površine.
Dolina Marinera je sistem kanjona koji se proteže duž površine Marsa, istočno od regiona Tarsis. Sa dužinom od preko 3.000 km, širinom od 200 km i dubinom do 7 km, ovaj kanjon je jedan od najvećih u Sunčevom sistemu.
Neki naučnici misle da promene teksture površine odražavaju promenu fizičkih svojstava donjeg sloja, a traženje obrazaca u nizu tekstura slojeva može nam reći o obrascima u klimi u kojoj se sloj formirao.
Pogled na krater Viktorija.
Praćenje uzoraka odmrzavanja sa pukotinama i lepezama. Ovo mesto je snimljeno tokom prethodnog "marsovskog proleća", što ga čini dobrim mestom za praćenje sezonskih i godišnjih promena.
Atmosfera na Marsu.
Lokacija na Marsu nazvana Itaka.
Nili Patera - jedno od najaktivnijih polja dina na Marsu.