Program je počeo u centralnoj kuli, gde su saradnici memorijalnog centra Jovana Perišić, Vidan Bogdanović i Lea Eskenazi prisutne upoznali sa arhivskim fotografijama i pričom o stradanju Srba, Jevreja i Roma u koncentracionim logorima tokom Drugog svetskog rata.
Prvi dokumenti na koje je usmerena pažnja bili su fotografija i maketa Beogradskog sajma Kraljevine Jugoslavije, čiji su paviljoni 1941. godine postali mesta internacije i stradanja.
Predstavljene su i fotografije kocentacionih logora na Banjici, u Topovskim šumama, na Senjaku, u Nišu, na Crvenom krstu, u Šapcu i drugi, koje je stvorila tadašnja nemačka okupaciona vlast.
"U masovnim represijama u leto i jesen 1941. godine streljano je više hiljada Srba i Jevreja. Do kraja novembra praktično je uništena jevrejska muška populacija i delimično romska", navedeno je u katalogu izložbe.
Perišić je objasnila da su sajamski paviljoni bili odgovarajuće mesto da se smesti veliki broj ljudi, uglavnom žena, dece i staraca.
"Od 8. decembra i narednih dana u novoformiranom logoru Zemun internirano je preostalih 6.400 Jevreja, kao i oko 600 romskih žena i dece čiji su članovi nažalost streljani tokom leta i jeseni", kazala je Perišić.
Perišić je dodala da su Jevreji bili izdvojeni kroz četiri faze.
"Prva faza je faza registracije, zatim su u drugoj fazi obeležavali Jevreje žutom trakom i Davidovom zvezdom gde je istaknuto slovo ž - židov, zatim bi usledilo pljačkanje i otimanje njihove imovine, a poslednja faza bila je izgon", navela je Perišić.
Eskenazi je kazala da je o užasima iz logora svedočila Hilda Dajč, koja je opisala teške i ponižavajuće uslove zatočeništva.
"Napisala je četiri pisma i poslala školskim drugaricama Nadi Novak i Mirjani Petrović. Prema njenom svedočenju, Romi su imali još gore uslove od Jevreja, ali su imali i način da se izbave ukoliko se bave časnim poslom i ukoliko imaju stalno prebivaliste", objasnila je Eskenazi.
Bogdanović je naveo da je u okviru druge faze Javrejski logor Zemun postao Prihvatni logor Zemun.
"Tu su internirani srpski civili, starci, žene, četnici, partizani u okviru operacije Viking i velika grupa Jevreja koji su dovedeni sa Kosova, dok su radno sposobne slali u nemačke logore da bi radili i to je bio prisilan robovski rad izložen velikoj torturi", istakao je Bogdanović zaključivši da je logor prestao sa radom u oktobru 1944. godine.
O razmerama tragedije svedoče i fotografije kamiona-gasne komore, takozvana dušegupka, kao i fotografije antijevrejske propagande gde su postavljeni posteri "Antisemitski plakat: poziv na Antimasonsku izložbu" i "Jevrejska posla".
Deo postavke su i fotografije zabeležene tokom potpisivanja različitih dokumenata, a kapitulacije Jugoslovenske vojske 17. aprila 1941. godine samo je jedna od njih.
Posetioci su imali priliku da pogledaju i fotografije devastiranog sajmišta, ali i obnovljenog, čija je poslednja faza završena u martu 2024. godine, kada je ponovo otvoreno.
U toku je akcija memorijalnog centra "Hajde da se niko ne zaboravi", koja poziva građane da se kroz uspomene, porodične priče, fotografije i lične predmete, uključe u stvaranje jedinstvenog registra žrtava.