Još neobičnije je to je što je u njima pronađena 21 olovna pločica sa kletvom, a prva koja je proučena napisana je izumrlim galskim jezikom.
Arheolozi veruju da je groblje iz perioda od 1. do 3. veka, a da njegove specifičnosti ukazuju na to da su na njemu sahranjeni ljudi iz male grupe, najverovatnije iste profesije, navela je Arheološka služba Orleana.
Pločice sa kletvama su pronalažene širom Mediterana. Reč je o pločicama od olova na kojima su ljudi pisali poruke za bogove, najčešće kletve sa imenima ljudi kojima su želeli da se desi nešto loše, a onda ih probijali ekserom i stavljali u grob ili bunar.
U grobu broj F2199 između nogu pokojnika stajala je pločica sa kletvom, odmah kraj slomljene vaze i nekoliko novčića. Kada je pločica izvučena, stručnjaci za restauraciju su olovo zaštitili od korozije, a onda je fotografisali posebnom tehnikom koja im je dala potpunu sliku virtuelno odmotane pločice. Stručnjaci su zatim radili na čitanju natpisa i prevodu reči sa galskog.
Pjer-Iv Lamber, stručnjak za keltske jezike sa Francuskog nacionalnog centra za naučna istraživanja, smatra da je pločica s kletvom posvećena Marsu, rimskom bogu rata, a na njoj ima imena, i latinskih i galskih, nekoliko osoba, koje bi kletva trebalo da pogodi „zbog nepravednih akcija“.
Iako se galski jezik govorio vekovima nakon rimskih osvajanja Galije, retko kad je zapisivan, pa je ova pločica s kletvom na galskom posebno važna za proučavanje izumrlog jezika.
Još jedna pločica data je na kompjutersku tomografiju, ali još nije virtuelno odmotana, preneo je „Lajv sajens“.