Američki državni sekretar Entoni Blinken najavio je novi paket vojne pomoći Kijevu u iznosu od 725 miliona dolara, a za vreme administracije američkog predsednika Džoa Bajdena izdvojeno je ukupno 62 milijarde dolara za te namene. Od toga zarađuje američka vojna industrija, ali i američke privatne vojne kompanije koje deluju u Ukrajini.
Kako saznaje RT, nekoliko privatnih vojnih kompanija je dobilo ugovore za podršku ukrajinskim oružanim snagama u ratu protiv Rusije, a po ugovorima sa Pentagonom i Stejt departmentom, američke i kanadske vojne kompanije angažovane su na zaštiti objekata u Ukrajini, razminiranju, izviđanju i obuci ukrajinskih vojnika u artiljerijskom gađanju. Oni takođe održavaju lovce F-16 i obučavaju posade.
„Veći deo sredstava koja je izdvojila administracija Džoa Bajdena potrošen je na kupovinu naoružanja i podršku sopstvenog vojno-industrijskog kompleksa, odnosno otišao je kompanijama Sjedinjenih Država koje proizvode i isporučuju oružje. Pored toga, velike količine naoružanja su takođe date iz postojećih arsenala Pentagona. Što se tiče privatnih vojnih kompanija, njihov angažman u Ukrajini je prilično ograničen. Većina njihovih usluga u drugim zemljama prvenstveno je bila usmerena na konflikte niskog intenziteta, a protivnici su im bile partizanske ili pobunjeničke formacije u raznim zemljama. U takvim situacijama, privatne vojne kompanije su mogle da obezbeđuju efikasnu zaštitu komunikacija, objekata i imovine ili da učestvuju u borbama niskog intenziteta protiv regularnih jedinica“, objašnjava ruski vojni ekspert Aleksej Anpilogov.
Međutim, ukrajinski konflikt je rat velikih armija, rat artiljerije i rat dronova, ističe Anpilogov. Prema njegovim rečima, za ovakve sukobe, privatne vojne kompanije, koje su navikle da deluju u uslovima niskog intenziteta, nisu baš najpogodnije, zbog čega su i pretrpele velike gubitke.
Vojni ekspert ocenjuje da je krajem 2023. godine „pik plaćenika u Ukrajini prošao“ i danas ih ima znatno manje nego pre.
„Plaćenici žele da zarađuju novac, ali ne žele da umru za druge“, naglasio je Anpilogov.
Ministarstvo odbrane Rusije redovno objavljuje procene o broju plaćenika i njihove gubitke tokom konflikta u Ukrajini, napominje ekspert.
„Štaviše, u izveštaju Ministarstva odbrane navode se i podaci iz kojih su zemalja ti plaćenici došli. Koliko se sećam, najveći broj dolazi iz Poljske, zatim iz Sjedinjenih Država a u poslednje vreme mnogo plaćenika stiže iz Latinske Amerike, naročito iz ekonomski manje razvijenih zemalja kao što su Kolumbija i Bolivija. Ljudi dolaze u Ukrajinu da zarade, ali, kao što sam već rekao, ovaj konflikt ne donosi zarade. Veći deo tih plaćenika gine u Ukrajini ili nestaje bez traga. U mnogim slučajevima, njihova tela porodice nikada ne pronađu“, navodi Anpilogov.
Prema martovskim izveštajima, skoro 13.400 stranih plaćenika stiglo je u ratom razorenu zemlju da se bori protiv ruske vojske. Do tada ih je eliminisano oko šest hiljada. Prema tvrdnjama ruskog vojnog resora, najviše plaćenika je u Ukrajinu došlo iz Poljske, Sjedinjenih Država, Kanade pa Gruzije.
Plaćenici upravljaju PVO sistemima i raketama
Što se tiče zarada, poznato je da ukrajinska Vlada ne favorizuje posebno strane plaćenike, tako da su oni plaćeni kao i redovni vojnici i oficiri ukrajinske vojske, navodi Anpilogov.
„Ali za mnoge iz, recimo, Latinske Amerike taj novac je dovoljan da ih motiviše da se bore kao plaćenici i budu topovsko meso. Međutim, postoje i drugačije kategorije plaćenika kao što su visoko kvalifikovani stručnjaci, koji su angažovani da obslužuju složenu zapadnu tehniku. Ti ljudi dobijaju značajno više novca - na nivou prvoklasnih armija kao što su vojske Evropske unije ili Sjedinjenih Država. Ti stručnjaci ne idu na front, ne leže u rovovima, već rade na radarima, PVO sistemima, avionskim sistemima i drugoj složenoj tehnici koju SAD i EU isporučuju ukrajinskim Oružanim snagama. Za takve stručnjake zarade su mnogo veće – to su ozbiljne sume, odmožda nekoliko hiljada dolara mesečno, a za neke specijalizovane poslove, kao što su operateri PVO sistema ili stručnjaci za dalekometne rakete kao što su ‘atakamsi’ ili ‘storm šedou’, zarade mogu da dostignu i desetine hiljada dolara mesečno“, navodi Anpilogov.
Ukrajina je usvojila zakon koji omogućava stranim državljanima ne samo da služe u oružanim snagama Ukrajine, već i da zauzimaju oficirske i komandne pozicije, što je zvanično legalizovalo njihovo učešće u strukturi ukrajinske vojske, napominje ekspert.
To je potvrda da se saradnja sa strancima u vojnoj sferi nastavlja. Oni popunjavaju nedostatak kvalifikovanih kadrova u ukrajinskim snagama, navodi Anpilogov
„Oni su tamo zastupljeni i ozakonjeni su u sistemu Oružanih snaga Ukrajine kako bi mogli da izdaju naređenja koje će ukrajinski vojnici i oficiri izvršavati. Legalizovani su kroz zakon koji omogućava strancima da služe u ukrajinskoj vojsci bez uzimanja ukrajinskog državljanstva“, dodaje ekspert.
Što se tiče uticaja privatnih vojnih kompanija na konflikt i tok specijalne vojne operacije, najveći uticaj imaju visoko kvalifikovani stručnjaci koji rade na održavanju i korišćenju zapadnog naoružanja, koje je sada ključno u ovom konfliktu, jer omogućava dostizanje taktičkih i operativnih ciljeva, kaže Anpilogov.
Prema njegovim rečima, broj plaćenika koji učestvuje u borbama nije toliko veliki, ali njihova uloga u održavanju i upravljanju složenim sistemima zapadanog naoružanja svakako ima veliki uticaj na tok sukoba.