◾ Sjedinjene Države su počele da gomilaju nuklearne bojeve glave 1945. godine – tada su napravile prvu nuklearnu bombu i postale prva i jedina zemlja koja je ikada upotrebila nuklearno oružje protiv druge države. Broj bojevih glava je eksponencijalno rastao između 1950. i 1967. godine, kada je dostigao najviši nivo od 31.255.
◾ Tokom naredne dve decenije, broj je počeo postepeno da opada, zahvaljujući pregovorima o kontroli naoružanja sa SSSR-om. Na kraju Hladnog rata, 1989. godine, Sjedinjene Države su u svom arsenalu imale 22.217 bojevih glava.
◾ Sporazumi SSSR-a i Rusije smanjili su arsenale u prvoj polovini devedesetih godina XX veka (1995. godine broj bojevih glava je smanjen na 10.904). U drugoj polovini 2000-ih, broj projektila je pao ispod 4.000.
◾ Prema podacima Ministarstva energetike SAD, oko 2.000 bojevih glava je povučeno iz upotrebe i čeka demontažu. U 2023. godini demontirano je 69 nuklearnih projektila.
◾ SAD su 2019. godine prestale da objavljuju podatke o veličini svog arsenala, a 2023. godine prestale su i da dele ove informacije sa Rusijom, što je u suprotnosti sa Novim sporazumom o smanjenju strateškog naoružanja.
◾ Sjedinjene Države imaju drugi najveći nuklearni arsenal na svetu posle Rusije (1.710 bojevih glava, spremnih za upotrebu i 2.670 u skladištu). Kina ima 500 (24 spremnih za upotrebu, 476 u skladištu), Francuska ima 290 (280 spremnih za upotrebu, 10 u skladištu), a Velika Britanija ima 225 (120 spremnih za upotrebu, 105 u skladištu).
Prethodno je američki predsednik Džozef Bajden zatražio je skoro 20 milijardi dolara od američkog Kongresa za 2025. fiskalnu godinu za modernizaciju nuklearnog naoružanja, kako sledi iz nacrta budžeta zemlje. U predlogu budžeta se takođe navodi da američko ministarstvo odbrane i energetike nastavlja da modernizuje nuklearnu trijadu, nuklearnu komandu, kontrolu i komunikacije i infrastrukturu nuklearnog oružja