Tom presudom je usvojena tužba bivšeg ambasadora Srbije u Crnoj Gori Vladimira Božovića i poništeno rješenje Ministarstva unutrašnjih poslova od 10. novembra 2022. godine.
„Tim rješenjem odbijena je, kao neosnovana, žalba tužioca izjavljena protiv rješenja Uprave policije -Sektor granične policije – Regionalni centar granične policije „Sjever“ – Stanica granične policije I Rožaje kojim je tužiocu, državljaninu Republike Srbije, zabranjen ulazak u Crnu Goru, jer je uvidom u evidencije koje vodi Uprava policije utvrđeno da postoje smetnje za ulazak u Crnu Goru iz razloga nacionalne bezbjednosti“, ističe se u odluci Upravnog suda.
Dodaje se da je Upravni sud je utvrdio da u rješenjima upravnih organa nije pojašnjeno zbog kojih razloga Božović predstavlja smetnju po unutrašnju bezbjednost, odnosno što je razlog da mu se zabrani ulazak na teritoriju Crne Gore.
„Ovo iz razloga što se u rješenjima upravnih organa navodi da je uvidom u evidencije koje vodi Uprava policije utvrđeno da postoji smetnja iz razloga nacionalne bezbjednosti za ulazak tužioca u Crnu Goru, te da je Uprava policije o tome obavještena aktom Agencije za nacionalnu bezbjednost koji je označen stepenom tajnosti „tajno“, zbog čega podaci iz istog ne mogu biti prezentovani u rješenju o zabrani ulaska u Crnu Goru. Sud zaključuje da nije sporno to što Agencija za nacionalnu bezbjednost, saglasno zakonskim ovlašćenjima, utvrđuje postojanje razloga, koji sa aspekta nacionalne bezbjednosti, predstavljaju smetnju za ulazak u Crnu Goru i što nije dužna da te razloge obrazloži“, naglašeno je u presudi Upravnog suda.
Međutim, dodaju, pojam prava na pravično suđenje, u smislu odredbe člana 6 Evropske konvencije o ljudskim pravima i osnovnim slobodama, podrazumijeva, između ostalog i pravilo o „jednakosti oružja”, kao i pravo na obrazloženu odluku i pouzdane dokaze.
„Upravni sud zaključuje da se zakonitost rješenja može ispitati jedino ukoliko su poznati razlozi zbog kojih tužilac, eventualno, predstavlja smetnju po nacionalnu bezbjednost, i ako o tome postoje odgovarajući dokazi, koji, ukoliko su takve prirode da bi se njihovim objelodanjivanjem, iz određenih razloga, ugrozila nacionalna bezbjednost države, ne moraju biti objelodanjeni i navedeni u rješenju, ali, nesporno, moraju postojati i uz spise predmeta, kao podaci sa oznakom tajnosti, biti dostavljeni na uvid Sudu, o čemu se u knkretnom ne radi, zbog čega je Upravni sud tužbu usvojio i osporeno rješenje poništio“, zaključuju u Upravnom sudu.