Tim povodom je profesor filozofije na Filozofskom fakultetu, ujedno i protojerej stavrofor SPC u Crnoj Gori Boris Brajović za Sputnjik podsjetio da se u Temeljnom ugovoru koji su potpisali država Crna Gora i Srpska pravoslavna crkva ističe da su i država i crkva samostalne u svom djelovanju i da će međusobno podržavati to načelo.
“A to znači da je odvojenost države od crkve jedno od važnih ustavnih načela. U tom smislu i najava potpisivanja tog ugovora između vlade Crne Gore i takozvane CPC je pitanje za državu, i SPC se to ne tiče. Država ima pravo da reguliše svoje odnose sa svim verskim organizacijama registrovanim na razne načine na njenoj teritoriji i to nije u sukobu sa intersima SPC. Nama je jako bitno da se u uvodu TO koji smo potpisali sa državom ističe da hrišćanska crkva u Crnoj Gori postoji od apostolskih vremena, od osnivanja zetske, budimljanske, humske i žičke episkopije. Drugo je pitanje kanonskog ustrojstva i međupravoslavnog ustrojstva prema kojem takozvana CPC i ne postoji. Podsjetiću da je na čelu te takozvane crkve, koja nije ni hrišćanska ni crkva, ličnost koja je isključena iz crkve 1998. godine. Ne samo da je isključlena već je vaseljenski patrijarh Vartolomej I eskomunicirao tu ličnost i predao ga proklestvu.”, kaže Brajović za Sputnjik.
Naš sagovornik napominje da država radi po zakonima koje donosi, i da ovo sve SPC ne dotiče. On podsjeća da je u Crnoj Gori registrovano i nekoliko katoličkih crkava, protestantska i da država može sa njima da reguliše odnose po svojim zakonima.
“Što se tiče kakonskog prava i međupravoslavnih odnosa više je nego jasno da u Crnoj Gori ima samo jedna pravoslavna crkva, a to je Srpska pravoslavna crkva.”, poručuje Brajović.