Daniel Baumen i njegove kolege iz Sandija Nešnal laboratorije („Sandia National Laboratories“) u SAD-u merili su infrazvučne signale, odnosno zvukove sa toliko niskom frekvencijom da su nečujni ljudskim ušima, pomoću balona na solarni pogon koji lebde na visini od 20 kilometara iznad površine tla, piše „Nju sajentist“.
Naučnici te zvukove otkrivaju svaki put
„Kada smo pre puno godina počeli da letimo balonima, nismo znali šta ćemo čuti. Naučili smo kako da prepoznamo zvukove eksplozija, pada meteora, aviona, grmljavinske oluje i grada. Ali gotovo svaki put kad pošaljemo balone, pronađemo zvukove koje ne možemo da identifikujemo“, ističe Baumen.
Američki naučnici su napravili balone široke oko 7 metara od tanke plastike. Napunili su balone prahom od drvenog uglja koji se zagreva na jakom suncu i čini da balon lebdi. Za razliku od meteoroloških balona, koji se dižu dok ne puknu, ova vrsta balona na solarni pogon može satima da lebdi u stratosferi, noseći infrazvučne senzore stotinama kilometara. Istraživači su postavili više od 50 balona tokom sedam godina, počevši od 2016. godine.
Stratosfera zvuči dosta drugačije od površine
Stratosfera zvuči sasvim drugačije od površine Zemlje, pokazala je analiza podataka koje su prikupili u tom periodu. Na zemlji, infrazvučni senzori hvataju signale koje su skrenuli vetrovi na njihovom putu prema dole, ali baloni su lebdeli iznad tih vetrova i zabeležili su tragove turbulencije u drugim delovima atmosfere te infrazvučne zvukove morskih oluja.
Međutim, Baumen kaže da mnogi infrazvučni signali iz stratosfere nisu imali očito poreklo. Studija vezana za te misteriozne zvukove u stratosferi, predstavljena je 11. maja na sastanku Akustičkog društva Amerike u Čikagu.
Baumen kaže da bi ti misteriozni signali mogli biti povezani s tipovima atmosferskih turbulencija koje nikada pre nisu zabeležene, ali infrazvuci u stratosferi retko su bili istraživani pa je teško napraviti utemeljena nagađanja.
Sličnost s projektom Mogul
Dodaje da je jedna od prvih studija ove vrste balonom bio eksperiment američkog ratnog vazduhoplovstva, kodnog naziva „Projekat Mogul“, koji je nastojao da otkrije infrazvučne signale testiranja nuklearnog oružja u Sovjetskom Savezu 1940-ih.
Jedan od balona „Projekta Mogul“ srušio se u Rosvelu u Novom Meksiku, što je taj tajni program razotkrilo u javnosti. Zataškavanje da se prikrije svrha balona izazvalo je NLO teorije zavere, naglašava Baumen, a većina podataka iz letova balonom, koji su se desili u 1960-ima, smatrana je poverljivim.
Bauman sada sarađuje s NASA-om na razvoju slične tehnologije balona za još manje istraženo mesto - Venerine oblake. On i njegove kolege žele da prilagode svoje balone na solarni pogon za snimanje infrazvuka iznad površine Venere, što bi moglo da bude od pomoći u beleženju seizmičke aktivnosti te Zemlji susedne planete.