Prvi put ovaj neobičan povez spominje Konrad fon Ufenbah tokom svoje posete Bremenu na početku 18. veka, da bi se tokom Francuske revolucije pojavile glasine da izvan Pariza postoje radionice koje od ljudske kože prave korice za knjige. Danas najviše sačuvanih primeraka potiče iz 19. veka, a mnogi se i dalje pitaju ko i zašto ih je pravio?
Stručnjaci za ova neobična dela navode da su za njihov nastanak zaslužniji lekari, jer su oni imali pristupu leševima i to uglavnom kriminalaca, sa kojih su skidali kožu i od njih pravili korice za knjige. Jedna od teorija je da su među njih stavljana dela poznata kao „Ples smrti“, umetnički žanr koji je raspravljao o univerzalnosti smrti.
Još jedna od teorija je da su erotske knjige povezivane u ljudsku kožu, dok je poznato i jedno delo astronoma Kamija Flamariona uvezeno u kožu njegove obožavateljke koja je specijalno tražila da se od nje napravi povez, prenela je „Nacionalna geografija“.
Poslednje u nizu otkriće
Ovih dana u žiži interesovanja svetske javnosti se našla knjiga izložena u Muzeju retkih publikacija koji se nalazi pri Nacionalnoj biblioteci u glavnom gradu Kazahstana. Naime, ovo delo koje se tu nalazi od 2014. godine je do sada bilo poznato po tome da je od njegovih 330 strana dešifrovano samo 10, međutim, kada su naučnici rešili da ispitaju poreklo kože od koje je napravljena ustanovili su da je ona ukoričena ljudskom kožom uzetom sa leđa.
Ovo misteriozno delo je napisano na latinskim jezikom tokom 16. veka i pripadalo je beležniku po imenu Petrus Puardis, poreklom iz severne Italije. Kao što je već rečeno većina njegovog sadržaja za sada predstavlja tajnu, a ono što su stručnjaci iz Francuske uspeli da dešifruju jesu beleške o računima, kreditima i hipotekama.