Mozaici su deo velikog građevinskog kompleksa, površine oko 250 kvadratnih metara, koji je prvi put izgrađen negde u 6. veku nove ere tokom vizantijskog perioda.
Arheolozi navode da je struktura verovatno bila crkva ili bazilika, na šta ukazuju prikazi ptica, životinja i pletenica vinove loze u mozaičkom podu, kao i kvalitetniji materijali – mermer i bitumenski kamen koji su korišćeni u izgradnji, piše „Heritidž dejli“.
Naos je uglavnom očuvan i ima susedni prostor za molitvu gde je pronađen tri metra dugačak natpis na grčkom jeziku, u znak sećanja na „Georgija“ i „Nona“ koji su darivali crkvi. Nakon kolapsa vizantijske vlasti, ova crkva je nastavila da se koristi tokom ranog muslimanskog perioda za njihove obrede.
Ovo je veoma neobično pošto je islam branio prikazivanje slika koje na kojima su predstavljeni pojedinci kao verske ikone. Zbog ove doktrine, bilo je uobičajeno da muslimanski vladari su izvršavali ikonoborstvo i uništavali verske slike i strukture.
Čini se da je crkva preživela i veliki zemljotres u Galileji 749. godine koji je u velikoj meri uništio druge veće gradove. Međutim, nekoliko godina kasnije crkva je napuštena, a ulaz misteriozno blokiran.
Jerihon je kroz istoriju bio važno versko mesto za hrišćane, Jevreje i muslimane i smatra se jednim od najvažnijih arheoloških lokaliteta na Bliskom istoku.