A dok analitičari pozdravljaju stvaranje novih partija, već postojeće partije u novim političkim subjektima vide opasnost da bi im mogli odnijeti dio glasačkog tijela.
Milojko Spajić i Jakov Milatović, uspješni ministri iz 42. vlade lansirali su program Evropa sad, što je značajno povećalo plate u Crnoj Gori, i na osnovu tog kredita pokušaće i da se izbore za politički prostor. Premijer Krivokapić je dosta stidljivo na svom fejsbuk profilu napisao DH , što su mnogi portumačili da će ipak osnovati Demohrišćansku stranku, što je odavno najavljivano. Kasnije je na svom tviter nalogu bivši premijer napisao Demokratija i hrišćanstvo i pojasnio da je riječ o NVO koja bi u perspektivi mogla da preraste u partiju.
Kome mogu uzeti glasove Spajić i Milatović
Analitičar Vojin Grubač za Sputnjik ističe da je stanje političkog sistema u Crnoj Gori “jadno i žalosno, faktički u ruševinama”, tako da je stvaranje novih i lagano nestajanje starih partija zakonomjernost u takvim politički smutnim vremenima.
“Katastrofalne greške (ili projektovane namjere) čelnika Demokratskog fronta i SNP- a, koje su u političku orbitu nenadano vratile posrnuli DPS Mila Đukanovića, otvaraju široki prostor osvajanju njihovih dosadašnjih glasača od strane novih partija. Dakako, odličan prostor se nalazi i u osvajanju glasača DPS-a koji je i dalje u nezaustavljivom partijskom strmoglavu, kao i mobilizaciji apstinenata za svoje političke ideje. To se prije svega odnosi na nedavno formirani Pokret Evropa sad, bivših ministara Spaića i Milatovića, koja ima idealnu priliku za razvoj i politički uspjeh”, navodi Grubač.
On ocjenjuje da taj pokret nudi ključno - ekonomski program razvoja države, što je glavni i jedini nacionalni interes svih građana Crne Gore.
“Fakat je da su građani Crne Gore siromašni i jako zamoreni beskonačnim, pustim i jednoobraznim identitetskim prepucavanjima i šovinističkim histerijama jako nesolidnih i nekvalitetnih crnogorskih političara”, konstatuje Grubač.
Naš sagovornik je mišljenja da Evropa sad nudi razvoj ekonomije za široke narodne mase, a većina sadašnjih partija u Crnoj Gori nudi samo ideološke magle da bi u slučaju političkog uspjeha otimala mjesta po dubini rezervisana za svoje partijske aparatčike, dok ih ekonomija i socijalno stanje građana malo ili uopšte ne interesuje.
Grubač komentariše i najavu osnivanja Demohrišćanska stranke bivšeg premijera Krivokapića tako da bi i ona mogla biti neki novi faktor na političkoj pozornici Crne Gore.
“Spaiću, Milatoviću i Krivokapiću će biti problem političko neiskustvo i ne baš velika politička znanja, ali se taj problem može kompenzovati pametnim kadrovskim rešenjima u svom okruženju”, smatra sagovornik Sputnjika.
Grubač zaključuje da treba pozdraviti stvaranje novih partija, jer je vrijeme da se njima zamijene stare koje su postale krupan problem i jer su faktički blokirale sve puteve bilo kakvog napretka države i društva.
Uspjeh se ne prašta
Analitičar Predrag Drecun vjeruje da će profesor Krivokapić imati manje šanse sa nekom Demohrišćanskom strankom nego Spajić i Milatović sa Evropom sad, a prognozira da će se Demohrišćani možda kretati oko cenzusa na narednim izborima.
Drecun ističe da bi bilo ljekovito za crnogorsku političku scenu da Pokret Evropa sad uzme do pet procenata glasača DPS-a, jer tada ne bi nijedna partija imala više od 30 odsto glasova u Crnoj Gori, što bi natjeralo partije da prave kompromise i da sarađuju. Međutim, kako dodaje, ne bi valjalo da uzme tih pet do deset procenata glasača DF, Demokrata ili URE.
On smatra da nije isključeno da je jedan od razloga što su se partije dogovorile da sruše 42. vladu Crne Gore bio i taj što je program Evropa sad postigao dobre rezultate i što je na makroekonomskom planu pokazao oporavak crnogorskih finansija. Pogotovo ako se uporedi sa predhodnom DPS vladom, što partijama nije odgovarlo i riješile su da sruše Vladu Zdravka Krivokapića.
“Na talasu uspjeha Evrope sad Milojko Spajić i Jakov Milatović bi mogli da naprave uspjeh na narednim izborima, prvo lokalnim, pa i parlamentarnim. Sve zavisi od toga kako će organizovati stranku, jer nije stranački rad isto što i davanje izjava medijima i tvitovanje. Praksa je pokazala da su vitalne one partije koje imaju takozvanu pješadiju, koje forsiraju terenski rad, to imamo u primjerima, osim DPS-a, koji je pokrio bio čitavo društvo, još kod SNP-a i Demokrata, koji su dio te strukture i uzeli od SNP-a”, kaže Drecun za Sputnjik.
Što se tiče profesora Krivokapića, po Drecunovom mišljenju, ispostavilo se da je bio naivan za politiku i da je za njegov brzi pad zaslužan loš izbor savjetnika, ili čak i odabir savjeta od tih savjetnika.
“ Pouzdano se može reći da je Krivokapićev odlazak sa funkcije premijera ubrzalo njegovog protivljenje Otvorenom Balkanu, što je zasmetalo neformalnim centrima moći u Crnoj Gori, stranim ambasadama, i to je ubrzalo pad njegove vlade. Paradoskalno je da ga je u tome savjetovao tadašnji ministar vanjskih poslova Đorđije Radulović, koji je sada savjetnik premijera Dritana Abazovića i koji se danas otvoreno zalaže za Otvoreni Balkan. Dobar izbor profesor Krivokapić je naopravio oko Milojka Spajića i Jakova Milatovića, koji su bili ministri, kao i Andreja Milovića koji je bio direktor Direktorijata u Ministarstvu pravde, a ostala kadrovska rješenje su ubrzala njegov pad”, kaže Drecun.