Kako naučnici tvrde ovo, i dalje aktivno vulkansko područje, nekada je bilo popularno letovalište rimskih aristokrata u kom su vile imali i Cezar, Neron i Kaligula.
Arheolozi smatraju da je Baja doživela procvat nakon pada Rimske republike, kada najbogatije aristokrate Rima biraju ovo mesto umesto Kaprija, da u njemu grade svoje velelepne vile. Iskopavanjima je potvrđeno da je većina njih izgrađena u vremenskom periodu od 100. godine pre nove ere do 500. godine nove ere, duž prirodnih terasa koje se nižu iznad obale mora.
Pesnik Sekst Propercije opisuje Baju kao „brlog razvratnosti i poroka“, gde su se stanovnici i gosti prepuštali zabavama na plaži kao i dugim opijanjima. Tokom vekova Baja je uništavana nekoliko puta, da bi do 16. veka bila skroz napuštena i prepuštena zaboravu.
Danas se ostaci ovog nekada luksuznog letovališta sa vilama mogu videti u modernom gradu Bakoli, zajedno sa jednim neuobičajenim fenomenom.
Drvo smokve raste — naopačke
Među ruševinama Baje, posetioci mogu da vide i veliko drvo smokve koje raste ka dole sa plafona niše. Iako prizori drveća koja rastu iz ruševina nisu neuobičajena, drveće koje raste naopako jeste neočekivan i jedinstven prizor.
Obična smokva (Ficus carica) je biljka poreklom sa Mediterana i iz zapadne Azije, ali ona se danas može naći u svim delovima sveta. Naučnici sugerišu da je smokva bila jedna od prvih biljaka koje su ljudi kultivisali, kao i da je bila veoma rasprostranjena u staroj Grčkoj i kod Rimljana.
Iako ova biljka više voli suva i sunčana mesta, ona prema tvrdnjama naučnika može da izraste i na najnegostoljubivijim terenima sve dok tamo postoji i najmanji izvor vode. Naučnici zbog toga pretpostavljaju da u niši postoji izvor vode koji navodnjava drvo koje krasi svod nekadašnje privatne vile cara Nerona.
Iako naučnici nisu sigurni na koji način je drvo tamo zapravo dospelo, ono iz godine u godinu nastavlja da raste i rađa smokve, prenela je „Nacionalna geografija“.