VAŽNO OBAVEŠTENJE
Zbog učestalih hakerskih napada i ometanja sajta Sputnjik Srbija i naših kanala na Fejsbuku i Jutjubu, sve vesti pratite i na kanalu Sputnjik Srbija na Telegramu i preko mobilne aplikacije koja radi neometano, a koju možete preuzeti sa ovog linka, a video sadržaj na platformi „Odisi“ (odysee.com), kao i na platformi „Rambl“ (rumble.com).
Mačke su duboko povezane sa ljudima, utvrdili su naučnici poslednjih godina, one mogu i žele da komuniciraju s nama, pa čak i prate naše pokrete kada nismo u blizini.
U novoj studiji, objavljenoj u naučnom časopisu „Sajantifik riports“, naučnici su otkrili da osim što znaju vlastita imena, mačke takođe prepoznaju imena drugih mačaka koje su im poznate, a možda znaju i imena ljudi, prenosi „Sajens alert“.
Misao da bi mačka mogla da zna ime vlasnika i članova porodice može da zvuči čudno, ali na primeru pasa pokazano je da ljubimci mogu da pamte imena velikog broja različitih stvari.
Zapanjujuće otkriće - mačke znaju imena drugih mačaka
Saho Takagi sa Univerziteta Azabu u Japanu, kaže da je njihovo otkriće zapanjujuće i da mačke stalno slušaju razgovore ljudi, prenosi japanski list „Asahi šimbun“.
U eksperimentima, Takagi i njegove kolege proučavali su mačke koje su živele zajedno sa više mačaka, bilo da su u pitanju domaće mačke ili one koje su živele u „mačjim kafićima“ u Japanu, gde posetioci mogu da komuniciraju s tim ljubimcima.
U testovima, istraživači su predstavili mački sliku poznate mačke iz istog domaćinstva ili kafea na monitoru računara. Dok je slika bila prikazana, snimak glasa vlasnika bi naglas izgovorio ime mačke koja je na ekranu (što su naučnici nazvali „kongruentno stanje“) ili bi izgovorio drugo ime („nekongruentno stanje“).
Mačke rase burma na izložbi "Košariki šou" u Moskvi
© Sputnik / Natalья Seliverstova
Tim naučnika je otkrio da su mačke iz domaćinstava duže gledale u ekran tokom nekongruentnog stanja, možda zato što su bile zbunjene ili zaintrigirane neusklađenošću slike i imena mačke.
Međutim, mačke iz mačjih kafića nisu pokazale isto kašnjenje za računarom tokom eksperimenta, možda zato što su živele zajedno sa brojnim drugim mačkama, a ne samo sa nekoliko, ili su možda bile manje upoznate s odabranim modelom i imenom mačke.
Samo su kućne mačke očekivale specifično mačje lice nakon što su čule ime mačke, što sugeriše da poistovećuju ime s određenom pojedinom mačkom. Kada su čule ime mačke, one su očekivale odgovarajuće lice, pišu naučnici u studiji.
Tim naučnika smatra da mačke verovatno nauče ove vrste odnosa između imena i lica posmatrajući interakcije trećih strana kod kuće, a moguće je da mačke koje žive u mačjim kafićima i koje su okružene potencijalno desetinama mačaka i nizom ljudi koji ulaze u kafić, nemaju istu mogućnost za učenje imena drugih mačaka.
Uče i imena vlasnika
U drugom eksperimentu, istraživači su sproveli sličan test, ali su koristili ljude kao podsticaj umesto modela mačke. Mačkama je prikazana slika osobe s kojom su živele (u višečlanom domaćinstvu), a istovremeno se izgovorilo ime te osobe ili pak neko drugo ime.
Činilo se da su i ovoga puta mačke malo duže gledale na ekran računara kada je došlo do neusklađenosti između slike i imena, ali taj je učinak bio veći u domaćinstvima u kojima je živelo više ljudi i u domaćinstvima u kojima je mačka živela duže sa porodicom.
„Naše tumačenje je da mačke koje žive s više ljudi imaju više mogućnosti da čuju kako se koriste imena, nego što to imaju mačke koje žive s manje ljudi, a da duži život s porodicom povećava to iskustvo. Drugim rečima, učestalost i broj izloženosti podražajima mogu da učine verovatnijim povezanost imena i lica“, objašnjavaju istraživači.
Međutim, iako istraživači tvrde da njihova studija predstavlja prve dokaze da domaće mačke povezuju ljudski govor i svoje društvene reference kroz svakodnevna iskustva, ipak reč je o još uvek prilično maloj studiji (koja uključuje samo desetine mačaka), tako da njeni rezultati ne garantuju njihovo ponavljanje u budućim istraživanjima, navode naučnici. Oni dodaju da još uvek nije objašnjeno kako mačke razvijaju povezanost imena i lica u svom životnom okruženju.
Naučnici navode da je do dela odgovora teško doći zbog poteškoća u proučavanju mačaka i navode primere, kao što je onaj kada je jedna od mačaka koje su učestvovale u testu, posle prvog pokušaja, pobegla iz sobe.