Jovanović je rođen je 1949. godine u Ratarima, kod Smederevske Palanke. Diplomirao je i magistrirao na Filološkom fakultetu u Beogradu, a doktorirao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu (1993), na Odseku za srpsku književnost.
Bio je dugogodišnji profesor, a od 2003. do 2012. i dekan Učiteljskog fakulteta u Beogradu, kao i predsednik i član Nacionalnog prosvetnog saveta Republike Srbije (2005-2011).
Književnu kritiku, naučne i stručne radove objavljivao je od 1972. godine, prenele su „Novosti“.
Osim o srpskoj književnosti XX veka, Aleksandar Jovanović je objavio veći broj radova o nastavi književnosti i o aktuelnim pitanjima srpskog obrazovanja.
Autor je studija „Kako predavati književnost —teorijske osnove nastave“, „Oblaci u duši: pesništvo Dušana Vasiljeva“, „Pesnici i preci“, „Poezija srpskog neosimbolizma“, „O svetlosti starijoj od nesreće: eseji o srpskoj poeziji i kulturi“.
Koautor je „Antologije srpske rodoljubive poezije“ (2002) i sastavljač „Antologije srpske poezije o Prvom svetskom ratu“ (2018).