Rakela Musolini pripada stranci Braća Italije, koja je, prema rečima novinara Željka Pantelića, koji živi i radi u Rimu, jedna od naslednica Socijalnog pokreta, koji je od 1946. do raspuštanja 1995. važio za naslednika fašističke partije. Iz Socijalnog pokreta sledili su Nacionalna alijansa, Socijalna akcija, Ljudi slobode, pa i Braća Italije, koju predvodi Đorđa Melone.
„Braća Italije imaju ambivalentan odnos prema fašizmu i teško ćete čuti Melonijevu ili nekog drugog da se eksplicitno izjasni protiv fašizma. Oni ipak jasno stavljaju do znanja da su demokratija, slobode i ljudska prava vrednosti do kojih treba držati. Njihova glavna politika je ono što zovemo suverenistička politika. Svi znamo da je Melonijeva veoma bliska (mađarskom premijeru Viktoru) Orbanu i da je sa njim čak u boljim odnosima nego (predsednik Lige Mateo) Salvini“, objašnjava Pantelić.
Politički uspon porodice Musolini
Nakon što je aprila 1945. italijanski diktator Benito Musolini ubijen, njegova porodica nastavila je mirno da živi u Italiji, daleko od očiju javnosti, barem prvih dvadesetak godina, kada se u Italiji događao proces koji se danas popularno naziva „suočavanje sa prošlošću“.
Benito Musolini pozdravlja masu sa balkona svoje kancelarije
© AFP 2023
Njihov upliv u politički život kreće početkom devedesetih godina prošlog veka, izborom Dučeove unuke Alesandre za poslanicu italijanskog parlamenta. Dugo je Alesandra bila jedina članica porodice koja se bavi politikom. Pre nekoliko godina pridružio joj se i rođak Kajo Đulio Čezare Musolini, neuspešno se kandidovavši za Evropski parlament, ali i polusestra Rakela, koja je upravo po drugi put izabrana u rimsko gradsko veće.
Romano Musolini
© AFP 2023 / NICO CASAMASSIMA
Ironijom sudbine ispalo je da politički naslednici Benita Musolinija potiču iz one grane porodičnog stabla na koji Duče nikada ne bi računao. Rakela i Alesandra su kćerke Romana Musolinija, najmlađeg Dučeovog sina, koji je odabrao da postane džez muzičar. S obzirom da se u fašističkoj Italiji na džez gledalo sa prezrenjem, kao na dekadentnu muziku, možemo samo da zamislimo kako bi na ovakav izbor gledao Romanov otac. Pre će biti da su veće šanse za naslednika bile na strani sina Vitorija, koji je posle rata važio za portparola porodice.
Ironija sudbine – crna ovca porodice rodonačelnik nove političke dinastije
Romano Musolini ušao je u društveni život posleratne Italije kao prominentni muzičar koji je svirao sa džez legendama svoga vremena, Dizijem Gilespijem, Četom Bejkerom i Lajonelom Hemptonom. za album koji je snimio 1963. osvojio je godišnju nagradu italijanskih muzičkih kritičara. U glamurozni svet italijanskog visokog društva ušao je preko svoje prve žene Ane Marije Šikolone, sestre Sofije Loren.
Kajo Đulio Čezare Musolini
© AFP 2023 / ALBERTO PIZZOLI
Ipak, u političkom smislu, uticaj Musolinijevih je u posleratnoj Italiji bio limitiran na određeni krug ljudi okupljenih oko Socijalnog pokreta koji je osvajao pet do deset odsto glasova na izborima.
„Oni su do pojave Alesandre Musolini, imali više neku vrstu folklornog značaja za Socijalni pokret, koji je bio neka vrsta nastavka fašističke partije. Almirante, koji je bio predsednik te partije nije krio simpatije prema fašizmu, svi su oni bili nostalgični za Musolinijevim vremenima“, navodi Pantelić.
Alesandra, koja je Musolinijevima prokrčila puteve političkog života, postala je zagriženi branilac porodičnog imena.
„Njena deca, na primer, ne prezivaju se po ocu nego po njoj. Tako da u tom kontekstu prezime Musolini ima i dalje neku vrstu značaja u pojedinim krugovima. Za druge ono ima negativan kontekst. Musolini i dalje deli dobar deo javnosti“, ističe Pantelić.
Ipak, statistike govore da su knjige posvećene Musoliniju najprodavanije u Italiji, kao i da je najtraženiji kalendar inspirisan njegovim likom. Njegova rodna kuća u Predapiju, do pojave kovida 19 bila je jedna od posećenijih turističkih atrakcija pokrajine Romanje, a širom Italije prodaju se pića i suveniri sa njegovim likom. Obelisk sa Musolinijevim imenom još uvek stoji ispred Olimpijskog stadiona u Rimu i svi pokušaji da se ukloni propali su.
Alesandra Musolini
© AFP 2023 / CARLO HERMAN
Prema revizionističkim teorijama, Musolinijeva vladavina doprinela je modernizaciji zemlje i jednina Musolinijeva greška bio je rasni zakon koji je donet 1938. na Hitlerov pritisak.
„To su klasične priče za one koji znaju istoriju i da napredak dolazi bez obzira ko je na vlasti. Može da bude manje ili više efikasan. Ali da je na vlasti bio neko drugi, izgradio bi autoputeve, isušio močvare, napravio gradove i ulice. Oni koji obožavaju Musolinija, pošto je gledano sa ideološke strane to nepopularno, okreću priču na pozitivne stvari“, kaže Pantelić.
Sama Rakela Musolini izbegava da priča o svom dedi i ideologiji čiji je on bio idejni tvorac. U prošlosti su je, kako je istakla u jednom intervjuu, novinari pozivali samo zbog prezimena, na čiji se teret navikla još u detinjstvu.
„Tokom poslednjeg mandata počeli su da me zovu zbog inicijativa koje sam podnosila u gradskom veću. Naporno radim“, izjavila je Musolinijeva.
Kada ju je novinar agencije Rojters upitao šta misli o fašističkoj ideologiji, izjavila je da je protiv njene glorifikacije, ali i da je o toj temi potrebno razgovarati celu noć.