Sećanje na podvig majora Tepića: Tri decenije od smrti Sinđelića iz Kozarske Dubice

Legenda o herojima majoru Milanu Tepiću i vojniku Stojadinu Mirkoviću ne prestaje da živi ni posle tri decenije.

Tog 29. septembra 1991. godine, svesno žrtvujući svoj život, major Tepić diže u vazduh skladište municije u Bedeniku, ne dopustivši hrvatskim paravojnim formacijama da se domognu oružja kojim bi ubijali njegove saborce i nedužan srpski narod.

"Jednom ljudi daju reč. Ona ostaje ili se pogazi. Ja sam dao reč da ću da branim ovu zemlju ako joj bude teško", govorio je Milan Tepić, major Jugoslovenske narodne armije i poslednji narodni heroj Jugoslavije.

Rođen je 26. januara 1957. godine u selu Komlenac, kod Bosanske Dubice. Maja 1991.godine, u vreme prvih oružanih sukoba u Hrvatskoj, oficir JNA major Milan Tepić dobija premeštaj u garnizon u Bjelovaru, u kome je bila smeštena 265. motorizovana brigada. Početkom septembra, našao se u vojnom skladištu „Barutana” u šumi Bedenik, u blizini Bjelovara, radi organizovanja njegove odbrane. Nakon blokade bjelovarske kasarne i drugih vojnih objekata, kao i serije manjih incidenata, ovde ga je 29. septembra 1991. zatekao napad na bjelovarski garnizon od strane pripadnika Zbora narodne garde.

Uvidevši težinu sutuacije, Tepić naređuje da se skladište ponovo minira, sumnjajući da njegov prethodnik na toj dužnosti, Hrvat, to nije uradio. Vojnicima predočava plan da, u slučaju pada skladišta municije, digne u vazduh i objekat i sebe, naređujući im da se sklone na bezbedno mesto i tako prežive detonaciju.

Naredbu pretpostavljenog odbija jedino vojnik Stojadin Mirković Cole, koji kišom metaka iz transportera zasipa hrvatske snage koje jurišaju na skladište. Vojnik Mirković je uspeo da zaustavi hrvatski tenk, pogodivši ga u žiroskop. Ubrzo, dve protivoklopne rakete pogađaju njegov transporter, odvodeći u smrt devetnaestogodišnjeg Stojadina.

Nakon Mirkovićeve pogibije, kada se uverio da su ostali vojnici na bezbednom mestu, major Tepić aktivira detonator. Nad okolinom Bjelovara odjeknula je strašna eksplozija. Hrvatski mediji su izvestili da se pečurka nad Bedenikom, oblak dima, mogla videti iz Mađarske.

Za junački podvig prilikom dizanja u vazduh skladišta naoružanja, kada je svesno žrtvovao svoj život, Predsedništvo SFRJ ga je 19. novembra 1991. odlikovalo Ordenom narodnog heroja, što ga čini poslednjim narodnim herojem Jugoslavije.

Njemu u čast Republika Srpska je ustanovila Orden za posebne zasluge u ratu, a odlukom Skupštine opštine Kozarska Dubica 29. septembar proglašen je Danom sećanja na narodnog heroja Milana Tepića.

Jedna ulica u Kozarskoj Dubici nosi ime Milana Tepića, a u parku Narodnih heroja podignuta je bista sa njegovim likom.

Ime Milana Tepića nose i ulice u Beogradu , Banjaluci, Istočnom Sarajevu, Nišu, Bačkoj Palanci, Beški, Inđiji, Kuli, Leskovcu, Novom Sadu, Odžacima, Pirotu, Smederevu, Somboru, Sremskoj Mitrovici, Temerinu, Velikoj Plani, Vršcu, Zrenjaninu, Tesliću, Gradišci i u više drugih srpskih gradova.