Prema rečima eksperta, fundamentalna razlika zapadnoevropske politike u pogledu morala odnosi se na njenu prošlu kolonijalnu politiku „i govoreći otvoreno, pljačke su organizovane na državnom nivou i često bile praćene nasiljem i čak genocidom“.
Kolonijalizam je, bar formalno, završen posle Drugog svetskog rata, smatra Cekov, iako su u većini slučajeva zapadnoevropske države nastavile da vrše uticaj i da eksploatišu svoje bivše kolonije pomoću korumpirane lokalne elite koju su sami formirali, izrežiranih državnih prevrata i finansiranja separatističkih grupa.
Uticaj se odnosio i na ekonomiju, a što se može videti na primeru Francuske i njenih bivših afričkih kolonija, koje su posle 1945. godine bile prinuđene da uđu u valutni savez. Pritom, države su u početku morale da u savez unesu 100 procenata svojih valutnih rezervi, a 2005. godine je taj pokazatelj bio smanjen do 50 procenata zbog otpora stanovništva.
Bez obzira na to što Centralna banka Francuske više neće kontrolisati zlatne rezerve afričkih država koje koriste zapadnoafrički franak, situacija za države koje koriste centralnoafrički franak ostaje nepromenjena, izjavio je ekspert u svom članku u listu „Trud“.
„Nije tajna da su te države osuđene na siromaštvo zbog francuskog kolonijalizma. One su, zapravo, bogate dijamantima, retkim metalima i sirovinama koje uglavnom kontrolišu zapadnoevropske korporacije. Međutim, Francusku, koja voli da podučava Istočnu Evropu evropskim vrednostima, nikada nije mučila savest zbog pljačke, koja je razorila mnoge narode“, piše ekspert.
Postoje mnogi slučajevi torture kojima je Nemačka podvrgla Namibiju, Velika Britanija - Indiju, Holandija - Indoneziju i španski konkvistadori (istraživači i avanturisti koji su osvojili veliki deo Amerike i stavili pod špansku kolonijalnu vlast tokom XVI veka) obe Amerike, obraća pažnju autor članka.
Pritom, potomci bivših kolonizatora se danas usuđuju da Istočnu Evropu podučavaju vrednostima, iako ekonomska moć i veličanstveno istorijsko nasleđe Nemaca, Francuza, Holanđana i Španaca nisu rezultat nekih posebnih veština i rada već, u većini slučajeva, pljačke kolonija i rada robova.
„Zapadnoevropske kolonijalne imperije su, jednostavno rečeno, banditi na globalnoj areni, koji su uvećali svoje bogatstvo zahvaljujući nasilju i pljački. A danas se predstavljaju kao dobro obučeni biznismeni i čak se usuđuju da podučavaju pošten narod Istočne Evrope i da na njih gledaju kao na Evropljane drugog reda. Holandija će nas, navodno, učiti toleranciji, Nemačka -nediskriminaciji, a Francuska – jednakosti i bratstvu. A na osnovu čega?“, pita se ekspert.
Pročitajte još: