Na drugom po veličini poluostrvu u Hrvatskoj nalazi se uska Stonska prevlaka koja povezuje Pelješac sa kopnom. Predivni Pelješac poznat je po brodarstvu, soli, vinu i uzgajanju ostriga, ali i zidinama koje su, posle Kineskog zida, najduži sačuvani fortifikacijski sistem ne svetu. Stonske zidine su pravo čudo srednjovekovnog graditeljstva, piše Pun Kufer.
U 14. veku Dubrovačka Republika kupila je poluostrvo Pelješac od srpskog kralja Dušana, kasnije cara Dušana Silnog. Kako bi se zaštitila od neprijateljskih napada, opasala je odbrambeni zid po celoj širini poluostrva koji je ojačan kulama i polukružnim bastionima.
Ovaj "Kineski zid Evrope", remek-delo srednjovekovnog graditeljstva, ukupno je bio dugačak čak sedam kilometara. Oko 40 kula i pet tvrđava, od kojih je glavna bila Bartolomija, nazvana po svecu zaštitniku oružja, između ostalog su čuvale i vredne solane koje su Dubrovačkoj republici donosile mnogo novca. So se dobijala još u rimsko doba, a Dubrovčani su sagradili solanu. Proizvodnja soli se održala do današnjih vremena.
"Prema starijim dubrovačkim hronikama, gradnja Velikog zida trajala je 18 meseci i koštala je 12.000 dukata. Stonski korpus fortifikacija oblikovan je, međutim, tokom više od četiri veka. Namenjen pre svega odbrani poluostrva od njegovog kopnenog zaleđa, postupno je poboljšavan, prilagođavan terenu i razvoju vojne tehnike", navodi Turistička zajednica opštine Ston.
Iako je deo zidina srušen u zemljotresima i bitkama, Stonske zidine su, sa svojih 5,5 kilometara, još uvek najduže odbrambene zidine u Evropi. Za posetioce su otvorene 2009. godine, a za obilazak je potrebno oko 40 minuta ukoliko se odlučite za dužu turu između Stona i Malog Stona.
Kraća ruta traje oko 20 minuta, a počinje i završava se u Stonu na zidinama koje u obliku petougla okružuju grad.
Pogled koji se otvara prema moru, krovovima i krošnjama vredan je svakog koraka. "Kineski zid Evrope" je neverovatno mesto protkano istorijom koje i dalje ponosno čuva ove predele.