Najveće krvoproliće u istoriji: Put do velike pobede sovjetske armije kroz fotografije /foto/

„Komadant bataljona“ Maksa Alperta je jeda od najekspresivnijih i najemotivnijih fotografija iz Velikog otadžbinskog rata, simbol junaštva. Na fotografiji koja je nastala 1942. godine mlađi politički komesar 220. streljačkog puka četvrte streljačke divizije 18. armije Aleksej Ermenko predvodi vojnike u kontranapad umesto ranjenog komandanta čete.

Stručnjak za foto-reportaže Maks Alpert tokom rata je radio i na frontu i u pozadini. Fotografija koja nosi naziv „U rodno selo“ nastala je u Orlovskoj oblasti. Žene se sa decom vraćaju kućama, ne znajući šta ih čeka u rodnim mestima.

Fotografija ratnog dopisnika Konstantina Simonova iz 1943. godine.

„Prvi dan rata“. Fotograf Evgenij Haldej je 22. juna 1941. godine stigao u Moskvu i na putu sa stanice zabeležio istorijski trenutak: stanovnici prestonice na ulici slušaju na radiju vest o napadu fašističke Nemačke.

Rat nisu samo napadi i borbe, nego i „Uspomene iz mirnog doba“. Ova fotografija je proslavila Jakova Rjumkina koji je ratovao od prvog do poslednjeg dana Velikog otadžbinskog rata, a njegove najpoznatije fotografije nastale su u Staljingradu.

Ipak, svi glavni događaji odvijali su se na frontu, i ratni dopisnici su zajedno sa vojnicima išli u napad i učestvovali u ofanzivama. „Artiljerijska jedinica napada neprijatelja. Severni Kavkaz“ – fotografija Maksa Alperta.

Fotograf Evgenij Haldej je svih 1.418 dana rata prošao sa fotoaparatom od Murmanska do Berlina.

Vsevolod Tarasevič je živeo u Lenjingradu od 1934. godine i vodio je foto-dnevnik tokom blokade.

Fotoreporter Anatolij Garanin je tokom Velikog otadžbinskog rata radio u listu „Slike sa fronta“, beležio je borbena dejstva i život Crvene armije.

Poznata fotografija Garanjina „Smrt vojnika“ jedna je od najređih dokumenata reportaže sa fronta.

Garanjin je u svom radu često fokusirao na život u pozadini i ljude koji se nisu štedeli radi mirne budućnosti.

Najbolje fotografije nose surovu istinu o ratu.

Anatolij Garanjin je 57 godina života posvetio fotografiji. Njegov arhiv čuva MIA „Rusija sevodnja“.

Fotografije jednog od glavnih fotografa Velikog otadžbinskog rata Evgenija Haldeja poznate su u celom svetu, bez preuveličavanja. Tokom Nirnberškog procesa njegovi radovi su služili kao dokaz za zločine fašista.

Lovački avioni gardijskog Krasnoznamenjskog vazduhoplovnog puka na nebu iznad Sevastopolja. Fotografija Evgenija Haldeja.

Fotograf Maks Alpert je tokom rata boravio na Kavkazu, Ukrajini, Belorusiji, Poljskoj, Čehoslovačkoj. Umeo je da donese do gledaoca suštinu događaja i da predstavi bol i strah koji se mogu doživeti u ratu.

Radovi fotografa sa fronta postali su pravi svedoci epohe. Jedan od njih je zarobljeni Nemci u Podmoskovlju, decembar 1941. godine. Anatolij Garanjin.

Mark Markov-Grinberg prvih dana rata otišao na front, a od 1943. godine bio je dopisnik lista „Reč vojnika“. Primećivao je i najsitnije detalje i prenosio ih gledaocima.

Foto-reportaže Markova-Grinberga bile su ubedljive i zadivljujuće.

Mnoge fotografije vojnih dopisnika ušle su u udžbenike i enciklopedije kao ilustracije.

Učesnica u Velikom otadžbinskom ratu Marija Šalneva je u maju 1945. godine usmeravala vojnu tehniku koja se kretala Aleksanderplacem u Berlinu. Momenat je zabeležio Evgenij Haldej.

Istorijska parada Pobede 1945. godine i danas se povezuje sa snimkom Maksa Alperta – obeležja nemačko-fašističke vojske poražene na bojnom polju kod zidina Kremlja kao znak pobede.

A početak rata se povezuje sa svetlima reflektora sa fotografije Anatolija Garina, koji su osvetljavali nebo nad Moskvom 1941. godine u junu. Niko nije mogao pretpostaviti šta uskoro sledi.

Fotografija „Znamenja nad Rajhstagom“ nastala u maju 1945. godine postala je pravi simbol pobede. Fotograf Evgenij Haldej spremao se za sliku još u Moskvi gde je sašio crveno platno, a kada je doleteo u Berlin popeo se na krov polurazrušene zgrade sa još tri vojnika kako bi podigao zastavu. Jedan vojnik je stao na sam kraj krova a drugi ga je držao za noge.