Više od 2.000 godina, Vaskrs predstavlja središnji događaj u hrišćanskoj crkvi: vaskrsenje Isusa Hrista hrišćani vide kao ispunjenje biblijskog proročanstva o mesiji koji će ustati iz mrtvih i onima na nebu darovati večni život. (Hristos vaskrse iz mrtvih, smrću smrt uništi i svima u grobovima život darova – iz Akatista vaskrsenju Hristovom).
Nakon četrdesetodnevnog posta koji se završava Velikom ili Strasnom sedmicom u kojoj se obeležavaju biblijski događaji koji su se desili na Veliki četvrtak, Veliki petak i Veliku subotu, dolazi Vaskrs.
Svi događaji o Sinu Božijem i kralju Jevreja, Isusu iz Nazareta kog su nazivali i čudotvorcem koji je pomagao siromašnima i odbačenima, opisani su u Novom zavetu.
Isusova popularnost smetala je rimskoj vlasti, on je njima predstavljao pretnju, a oni su se suprotstavljali njegovom učenju. Neprijateljsko raspoloženje prema Hristu dodatno se povećalo nakon Isusovog trijumfalnog ulaska u Jerusalim u kom ga je dočekala grupa ljudi koja je polagala palmine grane na put ispred njega. (Ulazak u Jerusalim je pokretni praznik koji se slavi nedelju dana pre Vaskrsa, a dan nakon vaskrsenja Lazarevog).
Na Veliki četvrtak, tokom večere – koja je kasnije u istoriji zapamćena kao Poslednja večera, Hrist je rekao svojim učenicima da će ga jedan od njih izdati, a onda ih je pozvao da zajedno sa njim jedu hleb i piju vino (njegovo telo i krv).
Nakon večere, Isus je bio uhapšen. Izdao ga je jedan od njegovih učenika, Juda Iskariotski, koji je izdao Hrista u zamenu za 30 srebrnjaka.
Pored toga što su mu sudili, Isusa su u tamnici i tukli. Pošto je video da se narod sada okrenuo protiv Hrista, Pontije Pilat, rimski prokurator Judeje, osuđuje ga na smrt. Isusa su na Veliki petak živog prikovali na krst, na način na koji su se smrću kažnjavali zločinci i pobunjenici. Na krstu je umro i biva sahranjen u pećini gde je njegovo telo ležalo čitavog narednog dana, koji se obeležava kao Velika subota.
Hrišćani dočekuju Vaskrs na različite načine. Protestanti praktikuju molitvu u vreme izlaska Sunca, a katolici u noći između Velike subote i Vaskrsa odlaze na uskršnje bdenje. Pravoslavna crkva, koja Vaskrs slavi prema Julijanskom kalendaru, obeležava ga trinaest dana kasnije u odnosu na ostale crkve koje slave, a dočekuje ga ponoćnom svetom liturgijom.
Tokom godina, obeležavanje Vaskrsa se stopilo sa paganskim običajima kojima su slavili proleće. Jedan od njih je i popularni običaj dolaska uskršnjeg zeke koji nosi jaja – koja su simbol novog života.
Postoji nekoliko teorija o tome gde je nastala ova tradicija, ali nijedna od njih nije naučno potvrđena.
U svakom slučaju, farbanje jaja, uskršnji zeka i darivanje veliki su deo savremenog slavljenja Vaskrsa, prenosi „Nacionalna geografija“.