„Suđenje se odvijalo pod nadzorom međusavezničke komisije za kontrolu u Sofiji koja nije osporavala njegove odluke. Narodni sud, koji je izricao smrtne kazne, nije bio delo 'komunističkog režima'. Formirala ga je vlada Otadžbinskog fronta u kome je komunistička partija od 16 ministara imala četiri svoja. Lider Bugarskog poljoprivrednog narodnog saveza Nikola Petkov podržao je formiranje i odluke Narodnog suda“, navodi autor članka, bugarski diplomata Anton Gicov.
Prema njegovim rečima, teško se složiti sa tim da su Bugari koji su kažnjeni predstavljali elitu u zemlji. On je podsetio na posledice učešća Bugarske u ratu na strani Nemačke.
„Istina je da neki od osuđenih na smrt i streljanih bivših državnih zvaničnika nisu bili zaslužili tako tešku kaznu. Ali kakva su elita bili poslanici i članovi vlade koji usvajaju nazadnjačke i antisemitske zakone, uvlače Bugarsku u savez sa Nemačkom i objavljuju rat Americi i Velikoj Britaniji što je dovelo do bombardovanja desetina bugarskih gradova i sela, na hiljade razrušenih zgrada i pogibije oko 1.800 Bugara?“, piše autor članka.
Slična suđenja odvijala su se i u drugim evropskim zemljama – Francuskoj, Italiji, Holandiji, Poljskoj, Čehoslovačkoj, Rumuniji i Jugoslaviji, navodi u članku.
Autor teksta zaključuje da su događaji povezani sa Narodnim sudom bolna stranica bugarske istorije koji treba da budu analizirani objektivno i nepristrasno.
U Bugarskoj se 1. februara obeležava Dan sećanja na žrtve komunističkog režima. Tog dana 1945. godine Narodni sud Bugarske izrekao je na stotine smrtnih kazni, na hiljade je podvrgnuto represijama. Za sve vreme rada suda, izvršeno je 2.730 smrtnih kazni. Tribunal je bio formiran po naredbi organizacije Otadžbinski front (pokret otpora u Bugarskoj tokom Drugog svetskog rata) u skladu sa naredbom o „suđenju onima koji su krivi za uvlačenje Bugarske u svetski rat protiv savezničkih naroda kao i za zločine povezane sa tim“.
Zahtev za suđenje ratnim zločincima u Bugarskoj, koja je do 9. septembra 1944. godine bila na strani Nemačke, uključen je i u primirje između Bugarske s jedne strane i SAD, Velike Britanije i SSSR sa druge. Formiranje tog suda potvrđeno je i tokom Londonske konferencije 8. avgusta 1945. godine na kojoj su učestvovale SSSR, SAD, Velika Britanija i francuska, kao i u deklaraciji Generalne skupštine UN 1946. godine.
Pročitajte još: