Antić je bio šef stručnog štaba svih španskih velikana, od Saragose i Ovijeda, preko Reala i Atletiko Madrida, do Barselone, poznat po stručnosti, znanju i autoritetu, objavile su „Novosti“.
„Mister“ je ostavio veliki trag, pa ga zato na Pirinejima, kako se navodi, mnogi slave i uzimaju za primer i dan-danas.
Antić se „uhvatio u koštac“ i sa nacionalnim timom Srbije, koji je vodio od 2008. do 2010. i posle dugo godina odveo ga na Svetsko prvenstvo (u Južnoafričku Republiku).
Potom se vratio u Španiju, a dve godine kasnije usledio je poziv kineskog kluba u povoju, ali sa velikim ambicijama Šandong Linenga.
Iskusio je i kinesku ligu jednu sezonu i bio jedan od prvih stranaca koji se upustio u tu avanturu.
Kao fudbaler karijeru je započeo u svom gradu Užicu, obukao je dres Slobode 1967. Godinu dana kasnije preselio se u Beograd da bi obukao dres Partizana, kluba koji mu je ostao u srcu do poslednjeg dana.
Karijeru je gradio i u inostranstvu, prvo u Fenerbahčeru, pa u Saragosi, da bi je 1984. završio u Lutonu.
Između igračke i trenerske karijere prošla je nepuna godina, a Antić je kao pomoćni trener seo na klupu voljenog beogradskog kluba – Partizana 1985. godine.
Kao igrač Antić je 1976. sa Partizanom osvojio titulu prvaka Jugoslavije. Sa crno-belima je kao trener dva puta uzastopno osvajao prvenstvo Jugoslavije (1986. i 1987. godine), dok je sa madridskim Atletikom 1996. osvojio „duplu krunu“, što nikome pre njega, na „Vinsente Kalderonu“, nije uspelo.
Antić je iza sebe ostavio suprugu, sina, kćerku, dve unuke i dva unuka.