Crnogorski pokret takođe za mitropolita Amfilohija ističe da je „inspirator, inicijator, organizator i rukovodilac svih organizacija kojima je cilj rušenje ustavnoga poretka i aneksija Crne Gore Srbiji“.
U krivičnoj prijavi čije su navode prenijeli svi mediji bliski vlastima u Podgorici, stoji i to da je „Srpska pravoslavna crkva u Crnoj Gori duboko anticrnogorska i antievropska institucija u funkciji velikodržavnih interesa Srbije, koja protiv ove zemlje vodi neobjavljeni rat još 1989. godine“.
Minorna organizacija
Komentarišući još jedan poziv da se srpskom patrijarhu Irineju zabrani ulazak u Crnu Goru, analitičar Luka Radonjić za takozvani „Crnogorski pokret“ prije svega ističe da je u pitanju minorna organizacija za koju se u Crnoj Gori u šali kaže — da broji „dva i po člana“.
Dodaje i da su manifestacije u organizaciji te NVO izuzetno slabo posjećene, čak i kada su povodi „zvučni“ kao što je proslava Dana nezavisnosti, te da u značajnom dijelu javnosti, uključujući i društvene mreže, istupi Crnogorskog pokreta uglavnom inspirišu ironiju i satiru, dakle, „nemaju težinu“, ali da je interesantno da nažalost isti takav tretman nemaju u režimskim medijima.
„Naprotiv, režimski mediji afirmišu njihove izjave, a nerijetko ih i sami pišu, osobito u vidu reakcija na posjete i dolaske srpskih intelektualaca, književnika, a evo sad i povodom dolaska uvaženog srpskog patrijarha. Ovakve reakcije su u svojoj osnovi nedomaćinske, nepristojne, primitivne i šovinističke. Služe pokušajima povremenog oživljavanja montenegrinskog nacionalističkog narativa, koji je i formatiran isključivo kao antisrpski, a koji poslednjih godinu dana trpi ozbiljnu krizu. Izgubio je motivacionu snagu, nema kapaciteta da ostvari fokus duže od jednog dana, a kamoli da omogući bilo kakav oblik masovnosti“, ocjenjuje Radonjić za Sputnjik.
Pokušaj skretanja pažnje s afera
Drugi razlog koji, prema mišljenju ovog analitičara, upućuje na motive medijske afirmacije ovakvih poruka, tiče se prije svega činjenice da Crnu Goru ove godine potresaju ozbiljne afere, a čiji su epicentri trenutno u najvišim sudskim instancama.
„Vrhovni državni tužilac napušta pres-konferenciju na kojoj je tema — on, predsjednica Vrhovnog suda bježi od novinara i njihovih pitanja, a reakcije režimskih stranaka izostaju ili se pojavljuju u logički vrlo skromnom sadržaju. Sem političke krize, Crna Gora se suočava i sa ozbiljnim problemima kao što je migracija stanovništva, koja je postala veoma intenzivna i to svega deceniju nakon obnove državnosti, što je specifičan fenomen, zatim sa rapidnim rastom dugova i međunarodnim opomenama po tom pitanju, kao i sa ekološkim genocidom, odnosno ekocidom koji devastira prirodna bogatstva i zbog čega su sve češći i protesti ekoloških grupa širom zemlje.“
„U takvoj situaciji režimski mediji, očekivano, pokušavaju da konkurišu drugačijim temama sa namjerom ujednačavanja tematskog fokusa. U tom smjeru su odapete i ove izjave. No, shodno situaciji i intenzitetu krize, one po ocjeni mnogih zaista predstavljaju veoma loše propagandno rešenje režimskih medija“, dodaje Radonjić.
Naš sagovornik zaključuje da je istina i da se ovakve izjave, kao i pozivi da se patrijarhu Irineju zabrani posjeta Crnoj Gori, oslanjaju na antipravoslavnu retoriku određenih pojedinaca iz političkog vrha, ali da to na kraju dana predstavlja samo tužno svjedočanstvo o još jednom jeftinom pokušaju izazivanja bratomržnje i raspirivanja šovinizma.
„I sve to sa efektom petarde koja nije ’pukla‘ već ’izdušila‘ i ostavila kratkotrajni, iščezavajući trag neprijatnog mirisa, kakav ostaje nakon neuspjelog pokušaja paljenja petarde kojoj je istekao rok upotrebe“, slikovit je Radonjić.