Ko su bili ljudi-ribe s Dunava?

Stručnjaci smatraju da je reč o graditeljima najstarijih gradova u Evropi...
Sputnik

Kada je pre dve godine arheolog Hristivoje Pavlović drevno nalazište kod Lepenskog Vira nazvao „prvi gradom u Evropi“ možda je i preterao. A možda i nije. Verovatno nikada nećemo sa sigurnošću znati. Reč je, međutim, o čudesnom lokalitetu za koji se procenjuje da je nastao najranije 7200. godine pre nove ere, a možda čak i 9500. godine pre Hrista, prenosi hrvatski „Ekspres“.

Najnovija svetska atrakcija pronađena na tom mestu odnosi se na oko 100 skulptura koje su drevni pra-Evropljani na obali Dunava, koji na tom mestu danas protiče između Srbije i Rumunije, izgradili pre 8000 godina.

Zapadni mediji prenose opise arheologa koji objašnjavaju da je reč o likovima s karakteristikama ljudskih i ribljih fizičkih osobina.

Nije potrebno puno razmišljanja kako bi se shvatilo da su drevni umetnici bili nadahnuti time što su na tom mestu i u to vreme ribari i lovci tog kraja hranu nalazili u plodnom Dunavu, koji je vrvio ribom. Zasad se procenjuje da su figure ljudi-riba nastale u vremenskom rasponu od 200 godina.

Tokom istraživanja Lepenskog Vira na ovom je mestu pronađeno čak sedam naselja koja su vremenski poređana tako da čine kontinuitet između 6500. i 5500. godine pre nove ere. Pronađeno je ukupno 136 objekata, od stambenih do sakralnih, što Lepenski Vir čini jednim od najvećih i najznačajnijih mezolitskih i neolitskih arheoloških nalazišta.

Ovde je posebno zanimljivo to što se može pratiti konstantan život tokom 2000 godina, tokom kojih se vidi da su prastanovnici Lepenskog Vira prošli evolucijski put od lovaca i skupljača plodova do organizovane zajednice s određenim društvenim i ekonomskim ulogama.

U Lepenskom Viru se mogu videti čak i susret i mešanje dvaju sasvim različitih kultura, domaćih lovaca-skupljača i poljoprivrednika s Bliskog istoka. Materijalni dokaz za taj događaj su posmrtni ostaci dvojice zemljoradnika za koje se DNK analizom utvrdilo da potiču s Bliskog istoka.

Na to se nadovezuju i rekonstruisani načini sahranjivanja, kao i to što su arheolozi utvrdili da su došljaci sahranjeni po tadašnjim običajima domorodaca. Sadašnji pronalazak posebno je značajan po tome što nije reč o materijalnom ostatku kulture poljoprivrednika, jer ona je ovaj kraj dosegnula znatno kasnije, nego lovaca-skupljača, na što ukazuje i izraziti motiv ljudi koji su se očigledno prvenstveno hranili velikim ribama iz Dunava.

Arheološko nalazište Lepenski Vir otkriveno je 1965. na obali Dunava, na mestu tadašnje granice između Jugoslavije i Rumunije, 15 kilometara uzvodno od Donjeg Milanovca. Stanovnici Lepenskog Vira bili su, smatra se danas, prvi urbanisti i graditelji na ovim prostorima jer su pravili kuće s trapezoidnom bazom, prekrivene drvenom konstrukcijom, lišćem i kožom divljih životinja.

U kućama su se nalazili ognjište, mali žrtvenik i kamene skulpture koje su predstavljale njihova božanstva. Upravo su te skulpture postale prepoznatljiv znak Lepenskog Vira širom sveta, koje su možda najstariji primer umetnosti te vrste u Evropi.

Komentar