Tramp je, navodno, prema pisanju njujorškog dnevnika, u predsedničkom avionu, dok je putovao u obilazak poprišta masovnih ubistava u Dejtonu i El Pasu, to natuknuo svojim savetnicima, smatrajući da se prema Blagojeviću postupa nepravedno.
Blagojević je 2008. godine optužen za zloupotrebu guvernerskog položaja i trgovinu senatorskim mestom bivšeg predsednika Baraka Obame i osuđen na 14 godina zatvora.
Ni činjenica da su njegovi advokati uložili nekoliko žalbi, čak i pred Vrhovnim sudom, tvrdeći da se Blagojević u zatvoru „rehabilitovao“, ni apeli njegove supruge Peti i kćerki En i Ejmi, nisu urodili plodom i Blagojeviću su sve žalbe odbijene.
Ovo nije prvi put da se Tramp, koji Blagojevića, prema pisanju američkih medija, poznaje od 2010. godine, kada je Blagojević gostovao u Trampovom rijalitiju „Šegrt“, osvrće na sudbinu osramoćenog političara srpskog porekla.
Odmah posle donošenja sudske presude izjavio je da mu je žao bivšeg guvernera i njegove porodice.
Učinio je to i maja 2018. godine, kada je sugerisao da razmišlja o preinačenju kazne, a mesec dana kasnije navodno su podneti zvanični dokumenti sa zahtevom za preinačenje.
Pozivajući se na dve osobe koje su čule o čemu Tramp priča u predsedničkom avionu, „Njujork tajms“ piše da je predsednik planirao da Blagojevićevu kaznu preinači ove nedelje.
Blagojević u američkoj javnosti bio poznat po brižljivo negovanoj frizuri, ljubavi prema Elvisu Prisliju i džogingu, kao i po tome što je bio prvi demokratski guverner Ilinoisa nakon 30 godina (mandat je započeo 2003, a zakonodavno telo Ilinoisa sprovelo je impičment 2009. godine). U Srbiji je bio poznat i po tome što je bio najuspešniji američki političar srpskog porekla posle Helen Delić Bentli iz Merilenda i Džordža Vojnovića iz Ohaja.
Suđenje Blagojeviću bilo je jedno od najspektakularnijih u novijoj američkoj istoriji. Nakon što je prvo suđenje propalo zbog neslaganja članova porote, tužioci su pokušali ponovo i na drugom suđenju Blagojević je proglašen krivim u 17 od 20 tačaka optužnice.
Suđenje je obilovalo dramatičnim momentima, kao što je bilo preslušavanje tajnih snimaka, na kojima Blagojević Obaminu fotelju u Senatu naziva „zlatnom“.
Blagojevićevo svedočenje obilovalo je biografskim detaljima u kojima je opisivao svoje sportske uspehe, kako je kao mladić radio na građevini, kao i kako se, uz pomoć uticajnog odbornika u čikaškoj gradskoj većnici i advokata hrvatskog porekla Eda Vrdoljaka, domogao mesta u pravobranilaštvu okruga Kuk u Čikagu.
Blagojević je potomak srpskih iseljenika u Ameriku. Otac Radisav (Rade), rodom iz okoline Kragujevca, oficir Jugoslovenske vojske iz nemačkog zarobljeništva uputio se u Čikago, gde je upoznao Blagojevićevu majku Milu (Mili), rođenu Govedarica, poreklom iz Gacka.
Završio je Nortvestern i Peperdin univerzitet i počeo da radi u već pomenutom pravobranilaštvu čikaškog okruga Kuk, da bi postao poslanik u zakonodavnom telu Ilinoisa, odakle ga je politički put vodio ka Predstavničkom domu Kongresa SAD.
U političkom usponu imao je punu podršku svog uticajnog tasta, člana čikaškog gradskog veća Ričarda Dika Mela.
U političkoj karijeri poznat je po dve stvari. Tokom NATO agresije na SR Jugoslaviju 1999. godine, zajedno sa Džesijem Džeksonom Starijim, doputovao je u Beograd na pregovore o oslobađanju američkih vojnika zarobljenih na srpskoj teritoriji, a 2002. godine bio je jedini demokrata u Predstavničkom domu Kongresa SAD, od njih 81, koji je glasao za odobravanje američke invazije na Irak.